Walter Matthau – życiorys i filmografia

W 1962 roku Matthau zdobył swoją pierwszą Tony Award za rolę drugoplanową w sztuce A Shot in the Dark. Jego przełomową rolą filmową była postać Oscara Madisona w filmie Dziwna para (1968, reż. Gene Saks), gdzie wystąpił u boku Jacka Lemmona. To partnerstwo aktorskie stało się jednym z najbardziej znanych duetów w historii kina, przynosząc widzom wiele niezapomnianych komedii.

Matthau zagrał w wielu filmach, które stały się klasykami kina, w tym w takich produkcjach jak Promienni chłopcy (1975, reż. Herbert Ross), Strona tytułowa (1974, reż. Billy Wilder) oraz Straszne misie (1976, reż. Michael Ritchie). Jego zdolność do balansowania między komedią a dramatem uczyniła go jednym z najbardziej wszechstronnych aktorów swojego czasu.

Życie prywatne Waltera Matthau

Walter Matthau był znany nie tylko ze swoich osiągnięć zawodowych, ale również z bogatego życia prywatnego. Był żonaty dwukrotnie. Jego pierwsze małżeństwo z Grace Geraldine Johnson trwało od 1948 do 1958 roku. Z tego związku miał dwoje dzieci. W 1959 roku poślubił Carol Grace, z którą pozostał aż do swojej śmierci. Para miała jedno dziecko, syna Charlesa, który również związał swoje życie z kinem.

Matthau był znany z zamiłowania do literatury i muzyki klasycznej. Często można było go spotkać z książką w ręku lub słuchającego Mozarta. Był także zapalonym graczem w Scrabble i regularnie spotykał się z przyjaciółmi na partyjki tej gry.

Podczas II wojny światowej Matthau służył w lotnictwie USA, gdzie jego przełożonym był przyszły aktor James Stewart. Po wojnie wrócił do Nowego Jorku i rozpoczął karierę aktorską, która przyniosła mu sławę i uznanie. Jego życie prywatne było pełne ciepła i humoru, co odzwierciedlało się również w jego rolach filmowych.

Walter Matthau zmarł 1 lipca 2000 roku w wyniku zawału serca. Jego śmierć była ogromną stratą dla świata kina, ale jego dziedzictwo żyje dalej dzięki niezapomnianym rolom, które stworzył. Ostatnie miesiące swojego życia spędził w domu, otoczony rodziną i przyjaciółmi, robiąc to, co kochał najbardziej: czytając książki, słuchając muzyki i spędzając czas z bliskimi.

Kariera i nagrody Waltera Matthau

Walter Matthau rozpoczął swoją karierę aktorską na Broadwayu, gdzie zadebiutował w 1948 roku w sztuce Annie tysięczna dni. Jego talent szybko został dostrzeżony, co zaowocowało licznymi rolami teatralnymi. W 1962 roku zdobył swoją pierwszą Tony Award za rolę drugoplanową w sztuce A Shot in the Dark. Jego przełomową rolą filmową była postać Oscara Madisona w filmie Dziwna para (1968, reż. Gene Saks), gdzie wystąpił u boku Jacka Lemmona.

W ciągu swojej kariery Matthau zdobył wiele prestiżowych nagród. W 1966 roku otrzymał Oscara za najlepszą rolę drugoplanową w filmie Szczęście Harry'ego (1966, reż. Billy Wilder). Jego występ w filmie Pete i Tillie (1972, reż. Martin Ritt) przyniósł mu Nagrodę Brytyjskiej Akademii Filmowej dla najlepszego aktora pierwszoplanowego. W 1974 roku zdobył nagrodę David di Donatello dla najlepszego aktora zagranicznego za rolę w filmie Strona tytułowa (1974, reż. Billy Wilder).

Matthau był również nominowany do Złotego Globu za rolę w filmie Promienni chłopcy (1975, reż. Herbert Ross), a jego komediowe występy w filmach takich jak Straszne misie (1976, reż. Michael Ritchie) czy Wizyty domowe (1978, reż. Howard Zieff) przyniosły mu ogromną popularność.

Współpraca z Jackiem Lemmonem była jednym z najważniejszych elementów kariery Matthau. Razem stworzyli niezapomniane duety w filmach takich jak Dziwna para, Promienni chłopcy i Jeszcze bardziej zgryźliwi tetrycy (1995, reż. Howard Deutch). Ich chemia na ekranie była niepowtarzalna i przyniosła widzom wiele radości.

Ciekawostki o Walterze Matthau

Walter Matthau był nie tylko utalentowanym aktorem, ale także człowiekiem o wielu pasjach. Był zapalonym graczem w Scrabble i często spotykał się z przyjaciółmi na partyjki tej gry. Jego miłość do literatury i muzyki klasycznej była powszechnie znana, a jego ulubionym kompozytorem był Wolfgang Amadeusz Mozart.

Matthau był również znany z poczucia humoru i dystansu do siebie. Często żartował na temat swojego wyglądu i charakterystycznego, "zmęczonego" wyrazu twarzy. Jego dowcipy i anegdoty z planów filmowych stały się legendą w Hollywood.

Podczas II wojny światowej Matthau służył w lotnictwie USA, gdzie jego przełożonym był przyszły aktor James Stewart. Po wojnie wrócił do Nowego Jorku i rozpoczął karierę aktorską, która przyniosła mu sławę i uznanie.

Walter Matthau zmarł 1 lipca 2000 roku w wyniku zawału serca. Jego śmierć była ogromną stratą dla świata kina, ale jego dziedzictwo żyje dalej dzięki niezapomnianym rolom, które stworzył. Ostatnie miesiące swojego życia spędził w domu, otoczony rodziną i przyjaciółmi, robiąc to, co kochał najbardziej: czytając książki, słuchając muzyki i spędzając czas z bliskimi.

Filmografia

Filmy:

• Gorąca linia (Hanging Up), 2000, reż. Diane Keaton
• Dziwna para 2 (The Odd Couple II), 1998, reż. Howard Deutch
• Miłość raz jeszcze (The Marriage Fool), 1998, reż. Charles Matthau
• Morska przygoda (Out to Sea), 1997, reż. Martha Coolidge
• Dziwak z Central Parku (I'm not Rappaport), 1996, reż. Herb Gardner
• Jeszcze bardziej zgryźliwi tetrycy (Grumpier Old Men), 1995, reż. Howard Deutch
• Harfa traw (The Grass Harp), 1995, reż. Charles Matthau
• Narzeczona dla geniusza (I.Q.), 1994, reż. Fred Schepisi
• Wypadek w miasteczku (Incident in a Small Town), 1994, reż. Delbert Mann
• Dwaj zgryźliwi tetrycy (Grumpy Old Men), 1993, reż. Donald Petrie
• Dennis rozrabiaka (Dennis the Menace), 1993, reż. Nick Castle
• Wbrew jej woli (Against Her Will: An Incident in Baltimore), 1992, reż. Delbert Mann
• JFK, 1991, reż. Oliver Stone
• Być kochanym przez pana Lamberta (Mrs. Lambert Remembers Love), 1991, reż. Charles Matthau
• Incydent (The Incident), 1990, reż. Joseph Sargent
• Kto tu zwariował? (The Couch Trip), 1988, reż. Michael Ritchie
• Il Piccolo diavolo, 1988, reż. Roberto Benigni
• Piraci (Pirates), 1986, reż. Roman Polański
• Movers & Shakers, 1985, reż. William Asher
• Ci, którzy przetrwają (The Survivors), 1983, reż. Michael Ritchie
• Chcę być gwiazdą filmową (I Ought to Be in Pictures), 1982, reż. Herbert Ross
• Najlepszy kumpel (Buddy, buddy), 1981, reż. Billy Wilder
• Pierwszy poniedziałek października (First Monday in October), 1981, reż. Ronald Neame
• Słodki zakład (Little Miss Marker), 1980, reż. Walter Bernstein
• Gra w klasy (Hopscotch), 1980, reż. Ronald Neame,Brian Garfield
• Suita kalifornijska (California Suite), 1978, reż. Herbert Ross
• Wizyty domowe (House Calls), 1978, reż. Howard Zieff
• Actor, 1978, reż. Norman Lloyd
• Cień Caseya (Casey's Shadow), 1978, reż. Martin Ritt
• Straszne misie (The Bad News Bears), 1976, reż. Michael Ritchie
• Promienni chłopcy (The Sunshine Boys), 1975, reż. Herbert Ross
• Strona tytułowa (The Front Page), 1974, reż. Billy Wilder
• Trzęsienie ziemi (Earthquake), 1974, reż. Mark Robson
• Długi postój na Park Avenue (The Taking of Pelham One Two Three), 1974, reż. Joseph Sargent
• Kill Charley Varrick (Charley Varrick), 1973, reż. Don Siegel
• Uśmiechnięty gliniarz (The Laughing Policeman), 1973, reż. Stuart Rosenberg
• Awake and Sing!, 1972, reż. Norman Lloyd
• Pete i Tillie (Pete 'n' Tillie), 1972, reż. Martin Ritt
• Kotch, 1971, reż. Jack Lemmon
• Apartament w Hotelu Plaza (Plaza Suite), 1971, reż. Arthur Hiller
• Bogata, wolna, samotna (A New Leaf), 1971, reż. Elaine May
• Hello, Dolly!, 1969, reż. Gene Kelly
• Kwiat kaktusa (Cactus Flower), 1969, reż. Gene Saks
• Dziwna para (The Odd Couple), 1968, reż. Gene Saks
• Candy, 1968, reż. Christian Marquand
• Sekretne życie amerykańskiej żony (The Secret Life of an American Wife), 1968, reż. George Axelrod
• Poradnik żonatego mężczyzny (A Guide for the Married Man), 1967, reż. Gene Kelly
• Szczęście Harry'ego (The Fortune Cookie), 1966, reż. Billy Wilder
• Miraż (Mirage), 1965, reż. Edward Dmytryk
• Ensign Pulver, 1964, reż. Joshua Logan
• Czerwona linia (Fail-Safe), 1964, reż. Sidney Lumet
• Do widzenia, Charlie (Goodbye Charlie), 1964, reż. Vincente Minnelli
• Szarada (Charade), 1963, reż. Stanley Donen
• Island of Love, 1963, reż. Morton DaCosta
• Ostatni kowboj (Lonely Are the Brave), 1962, reż. David Miller
• Who's Got the Action?, 1962, reż. Daniel Mann
• Obcy, gdy się spotykają (Strangers When We Meet), 1960, reż. Richard Quine
• Juno and the Paycock, 1960
• Gangster Story, 1959, reż. Walter Matthau
• Głos w lustrze (Voice in the Mirror), 1958, reż. Harry Keller
• Król Kreol (King Creole), 1958, reż. Michael Curtiz
• Onionhead, 1958, reż. Norman Taurog
• Ride a Crooked Trail, 1958, reż. Jesse Hibbs
• Twarz w tłumie (A Face in the Crowd), 1957, reż. Elia Kazan
• Slaughter on Tenth Avenue, 1957, reż. Arnold Laven
• Życie na szali (Bigger Than Life), 1956, reż. Nicholas Ray
• Traper z Kentucky (The Kentuckian), 1955, reż. Burt Lancaster
• Indiański wojownik (The Indian Fighter), 1955, reż. André De Toth

Seriale:

• Tallahassee 7000, 1961 -
• Campbell Playhouse, 1952 - 1954

Ten artykuł napisaliśmy z pomocą sztucznej inteligencji.