Til Schweiger – życiorys i filmografia

Karierę aktorską rozpoczął w latach 90., występując w popularnych niemieckich serialach telewizyjnych, takich jak Lindenstraße (1990-1992) i Komisarz (1994-1996). Wkrótce potem zadebiutował na dużym ekranie w filmie Der Bewegte Mann (1994), gdzie zagrał rolę Axela Feldheima. Jego przełomową rolą okazał się film Pukając do nieba bram (1997, reż. Thomas Jahn), w którym wcielił się w postać Martina Bresta.

Schweiger nie tylko grał w filmach, ale również zajmował się reżyserią i produkcją. Jego reżyserski debiut, Barfuss (2005), zdobył uznanie krytyków i publiczności. Kolejne sukcesy przyniosły mu filmy takie jak Miłość z przedszkola (2007) oraz Tata do pary (2011). W 2009 roku zagrał u Quentina Tarantino w filmie Bękarty wojny, wcielając się w postać sierżanta Hugo Stiglitza.

Til Schweiger jest również znany z ról dubbingowych, użyczając swojego głosu w niemieckich wersjach takich filmów jak Herkules (1997) i Mały Książę (2015). Jego filmografia obejmuje także role w międzynarodowych produkcjach, takich jak Lara Croft Tomb Raider: Kolebka życia (2003) i Król Artur (2004).

Życie prywatne Til Schweiger

Til Schweiger jest znany nie tylko ze swojej kariery filmowej, ale również z życia prywatnego, które często przyciąga uwagę mediów. W 1995 roku poślubił amerykańską modelkę Danę Carlsen, z którą ma czworo dzieci: Valentinę, Lunę, Lillę i Emmę. Para rozwiodła się w 2005 roku, ale pozostali w przyjacielskich stosunkach, co często podkreślają w wywiadach.

Schweiger jest również zaangażowany w różne projekty charytatywne. Jest ambasadorem UNICEF i aktywnie wspiera różne inicjatywy na rzecz dzieci i młodzieży. W 2014 roku założył fundację Til Schweiger Foundation, która ma na celu pomoc dzieciom w potrzebie oraz promowanie edukacji i zdrowia.

Jego pasją poza filmem jest sport. Schweiger jest zapalonym piłkarzem i regularnie bierze udział w charytatywnych meczach piłkarskich. Jest także miłośnikiem boksu, co często podkreśla w wywiadach.

Til Schweiger jest również znany z tego, że dba o swoją prywatność. Choć jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci w niemieckim show-biznesie, stara się chronić swoje życie osobiste przed nadmiernym zainteresowaniem mediów. Mimo to, jego relacje z rodziną i przyjaciółmi są często tematem artykułów prasowych.

W ostatnich latach Schweiger związał się z inną aktorką, z którą często pojawia się na czerwonych dywanach. Choć niechętnie mówi o swoim życiu prywatnym, nie ukrywa, że jest szczęśliwy i spełniony zarówno zawodowo, jak i prywatnie.

Kariera i nagrody Til Schweiger

Kariera Til Schweigera jest pełna sukcesów zarówno w Niemczech, jak i na arenie międzynarodowej. Jego talent aktorski i reżyserski został wielokrotnie doceniony przez krytyków i publiczność. Schweiger zdobył wiele prestiżowych nagród, które potwierdzają jego pozycję w świecie kina.

W 1997 roku za rolę w filmie Pukając do nieba bram (reż. Thomas Jahn) otrzymał nagrodę dla najlepszego aktora. Jego kolejne produkcje, takie jak Miłość z przedszkola (2007) i Tata do pary (2011), przyniosły mu nagrody Bayerischer Filmpreis oraz Bambi. W 2009 roku za rolę w filmie Bękarty wojny (reż. Quentin Tarantino) otrzymał nagrodę Gildii Aktorów Ekranowych za wybitny występ zespołowy.

Schweiger jest również uznawany za jednego z najlepszych reżyserów swojego pokolenia. W 2012 roku otrzymał nagrodę Romy dla najlepszego reżysera za film Tata do pary. Jego produkcja Honig im Kopf (2014) zdobyła nagrodę publiczności Bayerischer Filmpreis oraz specjalną nagrodę Bambi.

W 2020 roku podczas Festiwalu Filmowego w Zurychu otrzymał Złote Oko za całokształt twórczości, co było ukoronowaniem jego dotychczasowej kariery. Schweiger jest również laureatem wielu innych nagród, które potwierdzają jego wszechstronność i talent.

Jego filmy cieszą się dużą popularnością zarówno w Niemczech, jak i za granicą. Schweiger jest nie tylko aktorem i reżyserem, ale także producentem filmowym, co pozwala mu na pełną kontrolę nad swoimi projektami. Jego produkcje są znane z wysokiej jakości i zaangażowania w szczegóły.

Ciekawostki Til Schweiger

Til Schweiger jest nie tylko utalentowanym aktorem i reżyserem, ale także interesującą postacią poza ekranem. Oto kilka ciekawostek na jego temat:

1. Schweiger zadebiutował jako reżyser w filmie Barfuss (2005), który okazał się dużym sukcesem zarówno w Niemczech, jak i za granicą.

2. Jest właścicielem restauracji Barefood Deli w Hamburgu, która cieszy się dużą popularnością wśród mieszkańców i turystów.

3. Schweiger jest wielkim fanem piłki nożnej i często bierze udział w charytatywnych meczach piłkarskich. Jest również kibicem klubu FC St. Pauli.

4. Jego córki, Luna i Emma Schweiger, również są aktorkami i często występują w jego filmach. Emma zadebiutowała w filmie Barfuss, mając zaledwie 10 lat.

5. Schweiger jest znany ze swojego zaangażowania w działalność charytatywną. W 2014 roku założył fundację Til Schweiger Foundation, która wspiera dzieci w potrzebie oraz promuje edukację i zdrowie.

6. Choć jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci w niemieckim show-biznesie, stara się chronić swoje życie osobiste przed nadmiernym zainteresowaniem mediów. Mimo to, jego relacje z rodziną i przyjaciółmi są często tematem artykułów prasowych.

Filmografia

Filmy:

• War Below Zero, 2028, reż. Ágúst Guðmundsson
• The Ministry of Ungentlemanly Warfare, 2024, reż. Guy Ritchie
• Manta, Manta: Legacy (Manta, Manta - Zwoter Teil), 2023, reż. Til Schweiger
• Wojna królów (Jan Žižka), 2022, reż. Petr Jákl
• Lieber Kurt, 2022
• The Salvation of The World as We Know It (Die Rettung der uns bekannten Welt), 2021, reż. Til Schweiger
• The Wedding (Die Hochzeit), 2020, reż. Til Schweiger
• Boże, ale z ciebie dupek (Gott, du kannst ein Arsch sein), 2020, reż. André Erkau
• Hot Dog, 2018, reż. Torsten Künstler
• Zlot absolwentów 1.0 (Klassentreffen 1.0), 2018, reż. Til Schweiger
• Podróż w niepamięć (Head Full of Honey), 2018, reż. Til Schweiger
• Atomic Blonde, 2017, reż. David Leitch
• Wściekły Nick (Tschiller: Off Duty), 2016, reż. Christian Alvart
• Connie i spółka (Conni & Co.), 2016, reż. Franziska Buch
• Jak rozbić bank (Vier gegen die Bank), 2016, reż. Wolfgang Petersen
• Unsere Zeit ist jetzt, 2016, reż. Martin Schreier
• Muppety: Poza prawem (Muppets Most Wanted), 2014, reż. James Bobin
• Honig im Kopf, 2014, reż. Til Schweiger
• Charlie musi umrzeć (The Necessary Death of Charlie Countryman), 2013, reż. Fredrik Bond
• Tata do pary 2 (Kokowääh 2), 2013, reż. Til Schweiger
• Kurier (The Courier), 2012, reż. Hany Abu-Assad
• A więc wojna (This Means War), 2012, reż. McG
• Opiekun (Schutzengel), 2012, reż. Til Schweiger
• Tata do pary (Kokowääh), 2011, reż. Til Schweiger
• Sylwester w Nowym Jorku (New Year's Eve), 2011, reż. Garry Marshall
• Trzej muszkieterowie (The Three Musketeers), 2011, reż. Paul W.S. Anderson
• Faceci w wielkim mieście 2 (Männerherzen... und die ganz ganz große Liebe), 2011, reż. Simon Verhoeven
• Cień bólu (Phantomschmerz), 2009, reż. Matthias Emcke
• Bękarty wojny (Inglourious Basterds), 2009, reż. Quentin Tarantino,Eli Roth
• Faceci w wielkim mieście (Männerherzen), 2009, reż. Simon Verhoeven
• Miłość z przedszkola 2 (Zweiohrküken), 2009, reż. Til Schweiger
• Czerwony baron (Der rote Baron), 2008, reż. Nikolai Müllerschön
• Far Cry, 2008, reż. Uwe Boll
• 1 1/2 rycerza (1 1/2 Ritter - Auf der Suche nach der hinreißenden Herzelinde), 2008, reż. Til Schweiger
• Video Kings, 2007, reż. Daniel Acht,Ali Eckert
• Żywa tarcza (Body Armour), 2007, reż. Gerry Lively
• Martwy za życia (Already Dead), 2007, reż. Joe Otting
• Miłość z przedszkola (Keinohrhasen), 2007, reż. Til Schweiger
• Bye Bye Harry!, 2006, reż. Robert Young
• Gdzie jest Fred? (Wo ist Fred?), 2006, reż. Anno Saul
• Jedyne wyjście (One Way), 2006, reż. Reto Salimbeni
• Leila i Nick (Barfuss), 2005, reż. Til Schweiger
• Deuce Bigalow: Boski żigolo w Europie (Deuce Bigalow: European Gigolo), 2005, reż. Mike Bigelow
• Gwiezdne jaja: Część I - Zemsta Świrów ((T)Raumschiff Surprise: Periode 1), 2004, reż. Michael Herbig
• Król Artur (King Arthur), 2004, reż. Antoine Fuqua
• W rękach wroga (In Enemy Hands), 2004, reż. Tony Giglio
• Lucky Luke (Les Dalton), 2004, reż. Philippe Haïm
• Agnes i jego bracia (Agnes und seine Brüder), 2004, reż. Oskar Roehler
• Lara Croft Tomb Raider: Kolebka życia (Lara Croft Tomb Raider: The Cradle of Life), 2003, reż. Jan De Bont
• Joe i Max (Joe and Max), 2002, reż. Steve James
• Wyścig (Driven), 2001, reż. Renny Harlin
• Anarchiści (Was tun, wenn's brennt?), 2001, reż. Gregor Schnitzler
• Sex śledztwo (Investigating Sex), 2001, reż. Alan Rudolph
• Teraz albo nigdy - czas to pieniądz (Jetzt oder nie - Zeit ist Geld), 2000, reż. Lars Büchel
• Magicy (Magicians), 2000, reż. James Merendino
• Wielki Bagarozy (Der grosse Bagarozy), 1999, reż. Bernd Eichinger
• Bang Boom Bang - Ein todsicheres Ding, 1999, reż. Peter Thorwarth
• Pocałunek Judasza (Judas Kiss), 1998, reż. Sebastian Gutierrez
• Zabójczy układ (The Replacement Killers), 1998, reż. Antoine Fuqua
• Punki z Salt Lake City (SLC Punk!), 1998, reż. James Merendino
• Der Eisbär, 1998, reż. Til Schweiger,Granz Henman
• Pukając do nieba bram (Knockin' On Heaven's Door), 1997, reż. Thomas Jahn
• Bandyta, 1997, reż. Maciej Dejczer
• Rosemarie (Das Mädchen Rosemarie), 1996, reż. Bernd Eichinger
• Tylko mi ciebie brak (Männerpension), 1996, reż. Detlev Buck
• Die Halbstarken, 1996, reż. Urs Egger
• Superżona (Das Superweib), 1996, reż. Sönke Wortmann
• Adrenalin, 1996, reż. Dominique Othenin-Girard
• Bunte Hunde, 1995, reż. Lars Becker
• Mężczyzna - przedmiot pożądania (Der Bewegte Mann), 1994, reż. Sönke Wortmann
• Lemgo, 1994, reż. Jörg Grünler
• ABS serienmäßig - Kondome schützen, 1994, reż. Britta Olivia Götz

Seriale:

• Wir müssen reden!, 2010 -
• Lady Cop (Die Kommissarin), 1994 - 2006
• Lindenstraße, 1985 - 2020

Ten artykuł napisaliśmy z pomocą sztucznej inteligencji.