Roger Moore – Legenda brytyjskiego kina i ikona Jamesa Bonda
5 listopada 2025

Robbie Coltrane, urodzony jako Anthony Robert McMillan 30 marca 1950 roku w Rutherglen niedaleko Glasgow, był jednym z najbardziej rozpoznawalnych szkockich aktorów współczesności. Zmarł 14 października 2022 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek zarówno kinowy, jak i telewizyjny. Największą sławę przyniosła mu ikoniczna rola Rubeusa Hagrida w serii filmów Harry Potter, której początek dał Harry Potter i Kamień Filozoficzny (2001). Jednak talent Coltrane’a nie ograniczał się tylko do tej jednej postaci – jego umiejętności aktorskie rozciągały się od głębokich ról dramatycznych po pełne humoru kreacje komediowe, co świadczy o jego wszechstronności i charyzmie.
Jego aktorską pasję rozwinęła edukacja w Glasgow School of Art oraz Royal Scottish Academy of Music and Drama. To właśnie tam nabrał solidnych podstaw, które później pomogły mu zbudować imponującą karierę. Zanim jednak zdobył rozgłos na dużym ekranie, występował na scenach teatralnych i w telewizyjnych produkcjach, zbierając bezcenne doświadczenie. Można powiedzieć, że aktorstwo było dla niego nie tylko zawodem, ale też sposobem wyrażania siebie.
Kariera Coltrane’a to pasmo znakomitych ról i wyróżnień. Przełomową okazją była rola dr. Eddiego "Fitza" Fitzgeralda, psychologa kryminalnego w serialu Cracker (1993–2006). Za tę postać zdobył aż trzy nagrody BAFTA TV dla najlepszego aktora – co samo w sobie mówi wiele o jego umiejętnościach i sile ekranowej obecności. Poza tym na dużym ekranie mogliśmy go zobaczyć w takich filmach jak Krull (1983), Mona Lisa (1987), Henryk V (1989), GoldenEye (1995) oraz Świat to za mało (1999). Nie zapominajmy też o jego pracy dubbingowej – między innymi w animacji Merida Waleczna (2012), gdzie podkładał głos postaci.
To właśnie rola Rubeusa Hagrida przyniosła mu największą globalną rozpoznawalność. Wcielał się w tę postać od 2001 do 2011 roku, co stanowiło prawdziwe wyzwanie – aktorsko, technicznie i fizycznie. Trzeba było bowiem nie tylko grać, ale i współpracować z efektami specjalnymi oraz wytrzymać ciężar rozbudowanego kostiumu, w tym specjalnej kamizelki chłodzącej, która pomagała mu przetrwać upały na planie. Jego interpretacja Hagrida stała się na trwałe symbolem brytyjskiego kina i ukochaną postacią milionów fanów na całym świecie. Kto z nas nie pamięta tego ciepłego olbrzyma i jego serdecznego uśmiechu?
Choć był gwiazdą światowego formatu, Robbie cenił swoją prywatność, starannie oddzielając życie rodzinne od blasku reflektorów. W latach 1999–2003 był żonaty z Rhoną Gemmell, z którą miał dwójkę dzieci – syna Spencera i córkę Alice. Zawsze dbał, by jego bliscy nie byli narażeni na przesadną uwagę mediów, a sam koncentrował się na rozwijaniu swojej pasji aktorskiej.
Poza sceną i kamerą pełnił rolę narratora i prezentera dokumentów, zwłaszcza tych związanych z kryminalistyką i historią, co zdradzało jego szerokie zainteresowania. W wolnych chwilach chętnie sięgał po książki oraz pielęgnował miłość do motoryzacji, gromadząc kolekcję klasycznych samochodów i motocykli.
W ostatnich latach jego życie naznaczyły problemy zdrowotne, takie jak dysplazja przynasadowa McKusicka, cukrzyca oraz dolegliwości stawowe, które utrudniały mu codzienne funkcjonowanie. Mimo to nie zamierzał zwalniać tempa, kontynuując swoją karierę z nieustającym profesjonalizmem i pasją. Czyż nie jest to przykład prawdziwej determinacji?
Laureat wielu prestiżowych nagród, Coltrane otrzymał trzy BAFTA TV za rolę dr. Fitzgeralda w Cracker, a także Evening Standard British Film Award – Peter Sellers Award for Comedy w 1990 roku. Wyróżniony został również Orderem Imperium Brytyjskiego (OBE) za wybitne zasługi w dziedzinie sztuki. Jego wkład w kino animowane doceniono m.in. za role w Opowieść o Despereaux (2008) oraz Merida Waleczna (2012), co pokazuje, jak wszechstronnym był artystą.
Pseudonim „Robbie Coltrane” przyjął na cześć amerykańskiego saksofonisty jazzowego Johna Coltrane’a, który wywarł duży wpływ na jego młodzieńcze lata. To pokazuje, jak muzyka, choć inna od aktorstwa, może kształtować artystyczną wrażliwość. Oprócz aktorstwa był zapalonym kolekcjonerem klasycznych samochodów i motocykli, a także pasjonatem literatury, historii i kryminalistyki – obszarów, które często przewijały się w jego dokumentalnych projektach.
Na planie filmów o Harrym Potterze zmagał się z wyzwaniami fizycznymi: nosił ciężkie kostiumy i platformy, a specjalna kamizelka chłodząca była jego małym sprzymierzeńcem podczas upalnych dni zdjęciowych. Znany był również z pozytywnej energii i poczucia humoru, które wnosił na plan, szczególnie wspierając młodszych kolegów. Czyż nie warto mieć takiego kolegę na planie?
W 2006 roku Times Magazine umieścił go wśród 50 najlepszych brytyjskich aktorów filmowych, co jest znakomitym podsumowaniem jego wpływu na kino. Aktywnie wspierał również organizacje charytatywne pomagające dzieciom i osobom niepełnosprawnym, pokazując, że za wielkim talentem kryje się także wielkie serce. Jego śmierć w 2022 roku była szeroko opłakiwana, a pamięć o nim wciąż żyje w sercach fanów i całego środowiska filmowego jako symbol wyjątkowego talentu i osobowości.
Ten artykuł napisaliśmy z pomocą sztucznej inteligencji.