Richard Burton – życiorys i filmografia

Burton zadebiutował na scenie w 1943 roku, a jego kariera filmowa rozpoczęła się w latach 50. XX wieku. Jego pierwszym dużym sukcesem była rola w filmie Szata (The Robe), 1953, reż. Henry Koster, za którą otrzymał swoją pierwszą nominację do Oscara. Kolejne lata przyniosły mu jeszcze więcej uznania, zarówno w Hollywood, jak i na scenach teatralnych w Londynie i Nowym Jorku. Wystąpił w wielu znakomitych produkcjach, takich jak Kleopatra (Cleopatra), 1963, reż. Joseph L. Mankiewicz oraz Kto się boi Virginii Woolf? (Who's Afraid of Virginia Woolf?), 1966, reż. Mike Nichols, za które otrzymał kolejne nominacje do Oscara.

Burton był znany ze swojego głębokiego, magnetycznego głosu i intensywnej gry aktorskiej. Choć jego życie prywatne często było burzliwe, a jego zdrowie pogarszało się z powodu problemów z alkoholem, nigdy nie zrezygnował z pracy w filmie i teatrze. Zmarł na wylew 5 sierpnia 1984 roku w Genewie, krótko po ukończeniu zdjęć do filmu, który został zadedykowany jego pamięci.

Życie prywatne Richarda Burtona

Życie prywatne Richarda Burtona było równie fascynujące, co jego kariera zawodowa. Był żonaty pięć razy, w tym dwukrotnie z legendarną aktorką Elizabeth Taylor. Ich burzliwy związek stał się jednym z najbardziej znanych romansów w historii Hollywood. Burton i Taylor po raz pierwszy spotkali się na planie filmu Kleopatra w 1963 roku. Ich romans szybko stał się sensacją medialną, a para pobrała się w 1964 roku. Choć rozwiedli się w 1974 roku, ponownie wzięli ślub w 1975 roku, by ostatecznie rozwieść się po raz drugi w 1976 roku.

Burton miał również trójkę dzieci: córkę Kate z pierwszego małżeństwa z Sybil Williams, oraz dwie córki z późniejszych związków. Jego relacje rodzinne były skomplikowane, a problemy z alkoholem często wpływały na jego życie osobiste. Mimo to, Burton zawsze starał się być obecny dla swoich dzieci i wspierać je w ich własnych karierach.

Jego ostatnią żoną była Sally Hay, z którą ożenił się w 1983 roku, na rok przed swoją śmiercią. Pomimo licznych problemów zdrowotnych i osobistych, Burton nigdy nie stracił pasji do aktorstwa. Był znany z tego, że zawsze dawał z siebie wszystko na scenie i przed kamerą, niezależnie od okoliczności.

Burton był również znany ze swojej miłości do literatury i sztuki. Był zapalonym czytelnikiem i często cytował klasyków literatury w swoich wywiadach. Jego głęboka wiedza i zamiłowanie do kultury uczyniły go jednym z najbardziej wykształconych aktorów swojego pokolenia.

Kariera i nagrody Richarda Burtona

Kariera Richarda Burtona była pełna sukcesów zarówno na scenie, jak i na ekranie. Jego pierwszym dużym sukcesem była rola w filmie Szata, za którą otrzymał swoją pierwszą nominację do Oscara. W kolejnych latach Burton zdobył jeszcze sześć nominacji do tej prestiżowej nagrody, choć nigdy nie udało mu się jej zdobyć. Jego najbardziej znane role to między innymi Marc Antoniusz w Kleopatra, George w Kto się boi Virginii Woolf? oraz Thomas Becket w Becket, 1964, reż. Peter Glenville.

Burton był również cenionym aktorem teatralnym. Występował na scenach w Londynie i Nowym Jorku, zdobywając uznanie za swoje role w klasycznych sztukach, takich jak Hamlet i Król Lear. Jego interpretacje postaci Szekspira były chwalone za głębię i intensywność, a jego głos i prezencja sceniczna uczyniły go jednym z najbardziej znanych aktorów teatralnych swojego pokolenia.

Burton otrzymał wiele nagród i wyróżnień za swoje osiągnięcia aktorskie. W 1966 roku otrzymał nagrodę BAFTA dla najlepszego aktora pierwszoplanowego za rolę w Kto się boi Virginii Woolf?. Był również laureatem nagrody Tony za swoją rolę w sztuce Hamlet na Broadwayu. Jego wkład w świat kina i teatru został doceniony przez krytyków i publiczność na całym świecie.

Pomimo licznych problemów zdrowotnych i osobistych, Burton nigdy nie zrezygnował z pracy w filmie i teatrze. Jego pasja do aktorstwa i niezrównane umiejętności uczyniły go jednym z największych aktorów XX wieku. Jego dziedzictwo żyje dalej w jego filmach i przedstawieniach, które nadal inspirują kolejne pokolenia aktorów i widzów.

Ciekawostki

Richard Burton był znany nie tylko ze swojego talentu aktorskiego, ale również z licznych ciekawostek związanych z jego życiem i karierą. Jedną z najbardziej znanych jest jego zamiłowanie do alkoholu, które niestety miało negatywny wpływ na jego zdrowie i życie osobiste. Mimo to, Burton nigdy nie pozwolił, by jego problemy z alkoholem wpłynęły na jego pracę na scenie i przed kamerą.

Burton był również znany ze swojej miłości do literatury. Był zapalonym czytelnikiem i często cytował klasyków literatury w swoich wywiadach. Jego głęboka wiedza i zamiłowanie do kultury uczyniły go jednym z najbardziej wykształconych aktorów swojego pokolenia. Jego dom był pełen książek, a Burton często spędzał wolny czas na czytaniu i studiowaniu literatury.

Inną ciekawostką jest fakt, że Burton był jednym z najlepiej opłacanych aktorów swojego czasu. Jego gaże za role filmowe były astronomiczne, a jego kontrakty często obejmowały również udziały w zyskach z filmów. Dzięki temu Burton stał się jednym z najbogatszych aktorów swojego pokolenia, choć jego hojność i styl życia sprawiały, że często znajdował się w trudnej sytuacji finansowej.

Burton był również znany ze swojej miłości do sportu. W młodości grał w krykieta, tenisa i rugby, a jego pasja do sportu trwała przez całe życie. Był zapalonym kibicem i często uczestniczył w meczach i wydarzeniach sportowych, zarówno jako widz, jak i uczestnik.

Filmografia

Filmy:

• 1984 (Nineteen Eighty-Four), 1984, reż. Michael Radford
• W kręgu dwojga (Circle of Two), 1981, reż. Jules Dassin
• Lovespell, 1981, reż. Tom Donovan
• Steiner - Żelazny krzyż 2 (Steiner - Das eiserne Kreuz, 2. Teil), 1979, reż. Andrew V. McLaglen
• Dotknięcie Meduzy (The Medusa Touch), 1978, reż. Jack Gold
• Dzikie gęsi (The Wild Geese), 1978, reż. Andrew V. McLaglen
• Rozgrzeszenie (Absolution), 1978, reż. Anthony Page
• Egzorcysta II: Heretyk (Exorcist II: The Heretic), 1977, reż. John Boorman
• Jeździec (Equus), 1977, reż. Sidney Lumet
• Jackpot, 1975, reż. Terence Young
• Człowiek klanu (Klansman), 1974, reż. Terence Young
• Podróż (Il viaggio), 1974, reż. Vittorio De Sica
• Spotkanie (Brief Encounter), 1974, reż. Alan Bridges
• The Gathering Storm, 1974, reż. Herbert Wise
• Jego rozwód, jej rozwód (Divorce His - Divorce Hers), 1973, reż. Waris Hussein
• Piąta ofensywa (Sutjeska), 1973, reż. Stipe Delić
• Masakra w Rzymie (Rappresaglia), 1973, reż. George P. Cosmatos
• Zabójstwo Trockiego (The Assassination of Trotsky), 1972, reż. Joseph Losey
• Sinobrody (Bluebeard), 1972, reż. Edward Dmytryk, Luciano Sacripanti
• Hammersmith Is Out, 1972, reż. Peter Ustinov
• Pod mlecznym lasem (Under Milk Wood), 1972, reż. Andrew Sinclair
• Złoczyńca (Villain), 1971, reż. Michael Tuchner
• Powstrzymać Rommla (Raid on Rommel), 1971, reż. Henry Hathaway
• Anna tysiąca dni (Anne of the Thousand Days), 1969, reż. Charles Jarrott
• Szpieg, który przyszedł z zimnej strefy (The Spy Who Came In from the Cold), 1965, reż. Martin Ritt
• Co słychać, koteczku? (What's New, Pussycat), 1965, reż. Clive Donner
• Noc iguany (The Night of the Iguana), 1964, reż. John Huston
• Becket, 1964, reż. Peter Glenville
• Kleopatra (Cleopatra), 1963, reż. Joseph L. Mankiewicz
• Najdłuższy dzień (The Longest Day), 1962, reż. Darryl F. Zanuck, Bernhard Wicki
• Pałac z lodu (Ice Palace), 1960, reż. Vincent Sherman
• The Bramble Bush, 1960, reż. Daniel Petrie
• Burza (The Tempest), 1960, reż. George Schaefer
• The Fifth Column, 1960, reż. John Frankenheimer
• A Subject for Scandal and Concern, 1960, reż. Tony Richardson
• Miłość i gniew (Look Back in Anger), 1959, reż. Tony Richardson
• Żona marynarza (Sea Wife), 1957, reż. Bob McNaught
• Gorzkie zwycięstwo (Bitter Victory), 1957, reż. Nicholas Ray
• Aleksander Wielki (Alexander the Great), 1956, reż. Robert Rossen
• Książę graczy (Prince of Players), 1955, reż. Philip Dunne
• Deszcze w Ranchipur (The Rains of Ranchipur), 1955, reż. Jean Negulesco
• Urodzeni w czwartek (Thursday's Children), 1954, reż. Lindsay Anderson, Guy Brenton
• Szata (The Robe), 1953, reż. Henry Koster
• Szczury pustyni (The Desert Rats), 1953, reż. Robert Wise
• Moja kuzynka Rachela (My Cousin Rachel), 1952, reż. Henry Koster
• Green Grow the Rushes, 1951, reż. Derek N. Twist
• Waterfront, 1950, reż. Michael Anderson
• Kobieta bez imienia (The Woman with No Name), 1950, reż. Ladislao Vajda
• Now Barabbas, 1949, reż. Gordon Parry
• The Last Days of Dolwyn, 1949, reż. Emlyn Williams

Seriale:

• Wyspa Ellis (Ellis Island), 1984 -
• Wagner, 1983
• Winston Churchill: The Valiant Years, 1960 - 1963
• For the Children, 1946 - 1951

Ten artykuł napisaliśmy z pomocą sztucznej inteligencji.