Marlon Brando – życiorys i filmografia

W 1954 roku Brando zdobył Oscara za rolę Terry'ego Malloya w filmie Na nabrzeżach (On the Waterfront), reż. Elia Kazan. Film ten stał się kamieniem milowym w jego karierze, a jego rola była chwalona za autentyczność i głębię emocjonalną. Kolejne znaczące filmy w jego dorobku to Désirée (1954), gdzie wcielił się w postać Napoleona Bonaparte, oraz Chłopcy i dziewczęta (Guys and Dolls) (1955), reż. Joseph L. Mankiewicz.

Brando był również znany z roli w filmie Ojciec chrzestny (The Godfather) (1972), reż. Francis Ford Coppola, gdzie zagrał Vito Corleone, za którą otrzymał swojego drugiego Oscara. Jego późniejsze lata w karierze były mniej udane, ale nadal pozostawał ikoną kina, występując w takich filmach jak Czas Apokalipsy (Apocalypse Now) (1979), reż. Francis Ford Coppola.

Życie prywatne Marlon Brando

Marlon Brando był osobą niezwykle skomplikowaną i kontrowersyjną, zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym. Jego życie osobiste było pełne wzlotów i upadków, co często przyciągało uwagę mediów. Brando miał kilka małżeństw i liczne romanse, a jego relacje rodzinne były często napięte. Był ojcem kilkorga dzieci, z których niektóre również zyskały pewną sławę, jak jego syn Christian Brando.

Brando był znany z ekscentrycznego zachowania i nieprzewidywalności. Jego asystentka, Alice Marchak, zrezygnowała z pracy z powodu jego trudnego charakteru. Mimo to, Brando miał także swoje pasje poza aktorstwem, takie jak rysowanie i sztuka. Był również bliskim przyjacielem Michaela Jacksona i często odwiedzał jego Neverland Ranch.

Pod koniec życia Brando zmagał się z problemami zdrowotnymi. W 2001 roku został hospitalizowany z powodu zapalenia płuc, a w 2004 roku zdiagnozowano u niego włóknienie płucne, które ostatecznie doprowadziło do jego śmierci 1 lipca 2004 roku. Mimo problemów zdrowotnych, Brando do końca życia pracował nad różnymi projektami filmowymi, w tym nad filmem Brando and Brando, który po jego śmierci zmieniono na Citizen Brando.

Kariera i nagrody Marlon Brando

Marlon Brando rozpoczął swoją karierę aktorską w latach 40. XX wieku, zdobywając uznanie za swoje role w teatrze. Jego przełomowym momentem była rola Stanley'a Kowalskiego w Broadwayowskiej produkcji A Streetcar Named Desire, która przyniosła mu ogromną popularność i otworzyła drzwi do kariery filmowej. W 1951 roku Brando przeniósł tę rolę na ekran, co zaowocowało nominacją do Oscara.

W 1954 roku Brando zdobył swojego pierwszego Oscara za rolę w filmie Na nabrzeżach. Jego występ był chwalony za autentyczność i głębię emocjonalną, a film stał się kamieniem milowym w historii kina. Kolejne lata przyniosły mu kolejne sukcesy, takie jak rola w filmie Juliusz Cezar (Julius Caesar) (1953), reż. Joseph L. Mankiewicz, oraz w Chłopcy i dziewczęta.

Brando był również znany z roli w filmie Ojciec chrzestny, za którą otrzymał swojego drugiego Oscara. Jego występ jako Vito Corleone jest uważany za jeden z najlepszych w historii kina. W późniejszych latach Brando wystąpił w takich filmach jak Czas Apokalipsy, gdzie jego rola pułkownika Kurtza była chwalona za intensywność i złożoność.

Brando zdobył liczne nagrody i wyróżnienia w ciągu swojej kariery, w tym dwa Oscary, trzy Złote Globy i nagrodę BAFTA. Jego wpływ na kino i aktorstwo jest nieoceniony, a jego technika aktorska, oparta na metodzie Stanisławskiego, zrewolucjonizowała sposób, w jaki aktorzy podchodzą do swoich ról.

Ciekawostki Marlon Brando

Marlon Brando był znany z wielu ciekawostek i anegdot związanych z jego życiem i karierą. Jedną z najbardziej znanych jest fakt, że Brando często korzystał z kart cue podczas kręcenia filmów, zamiast zapamiętywać swoje linie. Twierdził, że dzięki temu jego występy były bardziej naturalne i spontaniczne.

Brando był również znany z ekscentrycznego zachowania na planie filmowym. Na przykład, podczas kręcenia filmu Ojciec chrzestny, Brando trzymał swojego kota na kolanach podczas scen, co nie było zaplanowane, ale dodało autentyczności jego postaci. Jego współpraca z innymi aktorami i reżyserami często była trudna, ale jego talent i zaangażowanie zawsze przynosiły znakomite rezultaty.

Inną ciekawostką jest fakt, że Brando był zaangażowany w różne działania społeczne i polityczne. Był aktywnym obrońcą praw człowieka i wspierał ruchy na rzecz równości rasowej oraz praw Indian Amerykańskich. Jego zaangażowanie w te sprawy często przyciągało uwagę mediów i wpływało na jego życie zawodowe.

Filmografia

Filmy:

• Superman II: Wersja reżyserska Richarda Donnera (Superman II: The Richard Donner Cut), 2006, reż. Richard Lester, Richard Donner
• Rozgrywka (The Score), 2001, reż. Frank Oz
• Łatwa forsa (Free Money), 1998, reż. Yves Simoneau
• Odważny (The Brave), 1997, reż. Johnny Depp
• Wyspa doktora Moreau (The Island of Dr. Moreau), 1996, reż. John Frankenheimer
• Don Juan DeMarco, 1994, reż. Jeremy Leven
• Kolumb odkrywca (Christopher Columbus: The Discovery), 1992, reż. John Glen
• Nowicjusz (The Freshman), 1990, reż. Andrew Bergman
• Sucha biała pora (A Dry White Season), 1989, reż. Euzhan Palcy
• Wzór (The Formula), 1980, reż. John G. Avildsen
• Czas Apokalipsy (Apocalypse Now), 1979, reż. Francis Ford Coppola
• Superman: The Movie (Superman), 1978, reż. Richard Donner
• Przełomy Missouri (The Missouri Breaks), 1976, reż. Arthur Penn
• Ojciec chrzestny (The Godfather), 1972, reż. Francis Ford Coppola
• Ostatnie tango w Paryżu (Ultimo tango a Parigi), 1972, reż. Bernardo Bertolucci
• Koszmary (The Nightcomers), 1971, reż. Michael Winner
• Queimada, 1969, reż. Gillo Pontecorvo
• Candy, 1968, reż. Christian Marquand
• The Night of the Following Day, 1968, reż. Hubert Cornfield
• Hrabina z Hongkongu (A Countess from Hong Kong), 1967, reż. Charlie Chaplin
• W zwierciadle złotego oka (Reflections in a Golden Eye), 1967, reż. John Huston
• Obława (The Chase), 1966, reż. Arthur Penn
• Appaloosa (The Appaloosa), 1966, reż. Sidney J. Furie
• Morituri, 1965, reż. Bernhard Wicki
• Opowieść do poduszki (Bedtime Story), 1964, reż. Ralph Levy
• Spokojny Amerykanin (The Ugly American), 1963, reż. George Englund
• Bunt na Bounty (Mutiny on the Bounty), 1962, reż. Carol Reed, Lewis Milestone
• Dwa oblicza zemsty (One-Eyed Jacks), 1961, reż. Marlon Brando
• Jak ptaki bez gniazd (The Fugitive Kind), 1960, reż. Sidney Lumet
• Młode lwy (The Young Lions), 1958, reż. Edward Dmytryk
• Sayonara, 1957, reż. Joshua Logan
• Herbaciarnia "Pod Księżycem" (The Teahouse of the August Moon), 1956, reż. Daniel Mann
• Faceci i laleczki (Guys and Dolls), 1955, reż. Joseph L. Mankiewicz
• Desirée, 1954, reż. Henry Koster
• Na nabrzeżach (On the Waterfront), 1954, reż. Elia Kazan
• Dziki (The Wild One), 1953, reż. Laslo Benedek
• Juliusz Cezar (Julius Caesar), 1953, reż. Joseph L. Mankiewicz
• Viva Zapata!, 1952, reż. Elia Kazan
• Tramwaj zwany pożądaniem (A Streetcar Named Desire), 1951, reż. Elia Kazan
• Pokłosie wojny (The Men), 1950, reż. Fred Zinnemann

Seriale:

• Korzenie: Następne pokolenia (Roots: The Next Generations), 1979 -
• The Godfather: A Novel for Television, 1977

Ten artykuł napisaliśmy z pomocą sztucznej inteligencji.