Jack Lemmon – życiorys i filmografia

Jego filmografia jest imponująca i obejmuje wiele klasycznych filmów. W 1972 roku zagrał Wendella Armbrustera w filmie Avanti!. Rok później wcielił się w rolę Harry'ego Stonera w Ocalić tygrysa (1973), za którą otrzymał Oscara. W 1974 roku zagrał Hildy'ego Johnsona w Strona tytułowa, a w 1975 roku wcielił się w Mela Edisona w Więzień Drugiej Alei. Kolejne lata przyniosły mu role w takich filmach jak Port lotniczy '77 (1977), gdzie zagrał Dona Gallaghera, oraz Chiński syndrom (1979) jako Jack Godell.

W latach 80. Lemmon kontynuował swoją udaną karierę, grając w filmach takich jak Haracz (1980) jako Scottie Templeton, Najlepszy kumpel (1981) jako Victor Clooney oraz Zaginiony (1982) jako Ed Horman. W 1985 roku zagrał Roberta Travena w Makaroniarze, a w 1986 roku wcielił się w Harvey'a Farichilda w Takie jest życie. W 1989 roku zagrał Jake'a Tremonta w Tato.

Lata 90. przyniosły Lemmonowi kolejne znakomite role, w tym Jacka Martina w JFK (1991), Shelley'a Levene'a w Glengarry Glen Ross (1992) oraz Paula Finnigana w Na skróty (1993). W 1993 roku zagrał również Johna Gustafsona w komedii Dwaj zgryźliwi tetrycy oraz jego kontynuacji Jeszcze bardziej zgryźliwi tetrycy (1995). W 1996 roku wcielił się w Russela P. w Obywatele prezydenci, za którą zdobył Złoty Glob dla najlepszego aktora w komedii lub musicalu.

Życie prywatne Jack Lemmon

Jack Lemmon był nie tylko utalentowanym aktorem, ale również człowiekiem o bogatym życiu prywatnym. Urodził się w Newton, Massachusetts, jako jedyne dziecko Mildred Burgess LaRue i Johna Uhlera Lemmon Jr. Jego ojciec był właścicielem firmy produkującej ciastka, co pozwoliło rodzinie na dostatnie życie. Lemmon od najmłodszych lat wykazywał zainteresowanie aktorstwem i muzyką, ucząc się gry na fortepianie.

W 1950 roku Lemmon poślubił aktorkę Cynthia Stone, z którą miał syna, Chrisa Lemmon. Małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1956 roku. W 1962 roku ożenił się ponownie, tym razem z Felicią Farr, z którą miał córkę, Courtney Lemmon. Felicia była również aktorką, a para często współpracowała na planie filmowym. Ich małżeństwo trwało aż do śmierci Lemmon w 2001 roku.

Jack Lemmon był znany z tego, że był bardzo oddany swojej rodzinie. Mimo intensywnej kariery filmowej zawsze starał się spędzać jak najwięcej czasu z bliskimi. Był również znanym miłośnikiem golfa i często brał udział w charytatywnych turniejach golfowych.

W życiu prywatnym Lemmon zmagał się z problemami zdrowotnymi, w tym z rakiem, który ostatecznie przyczynił się do jego śmierci. Zmarł 27 czerwca 2001 roku w Los Angeles, Kalifornia, w wieku 76 lat. Jego śmierć była wielką stratą dla świata kina, ale jego dziedzictwo jako jednego z najwybitniejszych aktorów w historii pozostaje niezapomniane.

Kariera i nagrody Jack Lemmon

Kariera Jacka Lemmona była pełna sukcesów i uznania, zarówno ze strony krytyków, jak i publiczności. Jego talent aktorski przyniósł mu liczne nagrody i wyróżnienia. W 1973 roku zdobył Oscara za rolę Harry'ego Stonera w filmie Ocalić tygrysa (1973). Był również laureatem Złotego Globu za rolę w Obywatele prezydenci (1996).

Jednym z najważniejszych momentów w karierze Lemmona było zdobycie AFI Life Achievement Award w 1988 roku. Nagroda ta jest przyznawana za całokształt osiągnięć w dziedzinie filmu i jest jednym z najwyższych wyróżnień w Hollywood. Lemmon dołączył do grona takich legend jak John Ford, James Cagney, Orson Welles i Bette Davis.

W 1993 roku Lemmon otrzymał również Film Society of Lincoln Center Gala Tribute, co jest kolejnym dowodem na jego wpływ na świat kina. Jego rola w Glengarry Glen Ross (1992) przyniosła mu nominację do Oscara za najlepszego aktora drugoplanowego, a jego występ w Na skróty (1993) zdobył uznanie krytyków na całym świecie.

Lemmon był również znany ze swojej pracy na scenie teatralnej. Jego występy w produkcjach takich jak Strona tytułowa (1974) i Więzień Drugiej Alei (1975) przyniosły mu uznanie zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i za granicą. Jego wszechstronność jako aktora pozwoliła mu odnosić sukcesy zarówno w komediach, jak i dramatach.

Jego wkład w świat kina został również doceniony przez David di Donatello dla najlepszego aktora zagranicznego w 1975 roku, co jest jednym z najważniejszych wyróżnień we Włoszech. Jego talent i pasja do aktorstwa sprawiły, że stał się ikoną Hollywood i wzorem dla przyszłych pokoleń aktorów.

Ciekawostki o Jack Lemmon

Jack Lemmon był nie tylko znakomitym aktorem, ale również człowiekiem o wielu pasjach i zainteresowaniach. Jedną z jego największych pasji była muzyka. Lemmon był utalentowanym pianistą i często grał na fortepianie w wolnym czasie. Jego miłość do muzyki była widoczna również w jego filmach, gdzie często grał na instrumentach muzycznych.

Lemmon był również zapalonym golfistą i często brał udział w charytatywnych turniejach golfowych. Jego umiejętności na polu golfowym były tak dobre, że często rywalizował z innymi gwiazdami Hollywood w turniejach celebrytów. Golf był dla niego sposobem na relaks i oderwanie się od intensywnego życia zawodowego.

Jack Lemmon był również znany ze swojej współpracy z reżyserem Billy Wilderem. Razem stworzyli wiele klasycznych filmów, w tym Pół żartem, pół serio (1959) i Garsoniera (1960). Ich współpraca była owocna i przyniosła wiele sukcesów, a ich filmy są do dziś uważane za jedne z najlepszych w historii kina.

Jednym z mniej znanych faktów o Lemmonie jest to, że był on również utalentowanym reżyserem. W 1971 roku zadebiutował jako reżyser filmem Kotch, w którym zagrał również główną rolę. Choć jego kariera reżyserska nie była tak udana jak aktorska, to jego wkład w świat kina jako reżyser jest godny uwagi.

Jack Lemmon pozostaje jedną z najbardziej ikonicznych postaci w historii kina. Jego talent, pasja i wszechstronność sprawiły, że stał się legendą Hollywood, a jego filmy i występy teatralne są do dziś cenione przez widzów na całym świecie.

Filmografia

Filmy:

• Nazywał się Bagger Vance (The Legend of Bagger Vance), 2000, reż. Robert Redford
• Kto sieje wiatr (Inherit the wind), 1999, reż. Daniel Petrie
• Wtorki z Morriem (Tuesdays with Morrie), 1999, reż. Mick Jackson
• Dziwna para 2 (The Odd Couple II), 1998, reż. Howard Deutch
• Daleka droga do domu (The Long Way Home), 1998, reż. Glenn Jordan
• Dwunastu gniewnych ludzi (12 Angry Men), 1997, reż. William Friedkin
• Morska przygoda (Out to Sea), 1997, reż. Martha Coolidge
• Hamlet, 1996, reż. Kenneth Branagh
• Obywatele prezydenci (My Fellow Americans), 1996, reż. Peter Segal
• Wiejskie wakacje w krzywym zwierciadle (A Weekend in the Country), 1996, reż. Martin Bergman
• Zbrodnia nie ukarana (Getting Away with Murder), 1996, reż. Harvey Miller
• Jeszcze bardziej zgryźliwi tetrycy (Grumpier Old Men), 1995, reż. Howard Deutch
• Harfa traw (The Grass Harp), 1995, reż. Charles Matthau
• Na skróty (Short Cuts), 1993, reż. Robert Altman
• Dwaj zgryźliwi tetrycy (Grumpy Old Men), 1993, reż. Donald Petrie
• Szalone życie (A Life in the Theater), 1993, reż. Gregory Mosher
• Glengarry Glen Ross, 1992, reż. James Foley
• For Richer, for Poorer, 1992, reż. Jay Sandrich
• JFK, 1991, reż. Oliver Stone
• Rita Hayworth: Dancing Into the Dream, 1990, reż. Arthur Barron
• Tato (Dad), 1989, reż. Gary David Goldberg
• Long Day's Journey Into Night, 1987, reż. Jonathan Miller
• Takie jest życie (That's Life!), 1986, reż. Blake Edwards
• Makaroniarze (Maccheroni), 1985, reż. Ettore Scola
• Mass Appeal, 1984, reż. Glenn Jordan
• Zaginiony (Missing), 1982, reż. Costa-Gavras
• Najlepszy kumpel (Buddy, buddy), 1981, reż. Billy Wilder
• Haracz (Tribute), 1980, reż. Bob Clark
• Chiński syndrom (The China Syndrome), 1979, reż. James Bridges
• Port lotniczy '77 (Airport '77), 1977, reż. Jerry Jameson
• Alex i Cyganka (Alex and the Gypsy), 1976, reż. John Korty
• The Entertainer, 1976, reż. Donald Wrye
• Więzień Drugiej Alei (The Prisoner of Second Avenue), 1975, reż. Melvin Frank
• Strona tytułowa (The Front Page), 1974, reż. Billy Wilder
• Środa (Wednesday), 1974, reż. Marvin Kupfer
• Ocalić tygrysa (Save the Tiger), 1973, reż. John G. Avildsen
• Avanti!, 1972, reż. Billy Wilder
• Wojna między mężczyznami a kobietami (The War Between Men and Women), 1972, reż. Melville Shavelson
• Kotch, 1971, reż. Jack Lemmon
• Za miastem (The Out-of-Towners), 1970, reż. Arthur Hiller
• Kwietniowe szaleństwa (The April Fools), 1969, reż. Stuart Rosenberg
• Dziwna para (The Odd Couple), 1968, reż. Gene Saks
• Nie ma to jak we dwoje (Luv), 1967, reż. Clive Donner
• Szczęście Harry'ego (The Fortune Cookie), 1966, reż. Billy Wilder
• Wielki wyścig (The Great Race), 1965, reż. Blake Edwards
• Jak zamordować własną żonę (How to Murder Your Wife), 1965, reż. Richard Quine
• Zamieńmy się mężami (Good Neighbor Sam), 1964, reż. David Swift
• Słodka Irma (Irma la Douce), 1963, reż. Billy Wilder
• Under the Yum Yum Tree, 1963, reż. David Swift
• Urocza gospodyni (The Notorious Landlady), 1962, reż. Richard Quine
• Dni wina i róż (Days of Wine and Roses), 1962, reż. Blake Edwards
• Okręt głupców (The Wackiest Ship in the Army), 1960, reż. Richard Murphy
• Garsoniera (The Apartment), 1960, reż. Billy Wilder
• Pół żartem, pół serio (Some Like It Hot), 1959, reż. Billy Wilder
• It Happened to Jane, 1959, reż. Richard Quine
• Kowboj (Cowboy), 1958, reż. Delmer Daves
• Czarna magia na Manhattanie (Bell Book and Candle), 1958, reż. Richard Quine
• Ogień pod pokładem (Fire Down Below), 1957, reż. Robert Parrish
• Operation Mad Ball, 1957, reż. Richard Quine
• You Can't Run Away from It, 1956, reż. Dick Powell
• Three for the Show, 1955, reż. H.C. Potter
• Mister Roberts, 1955, reż. Mervyn LeRoy,John Ford
• Moja siostra Eileen (My Sister Eileen), 1955, reż. Richard Quine
• Niefortunny rozwód (Phffft), 1954, reż. Mark Robson
• To może się zdarzyć każdemu (It Should Happen to You), 1954, reż. George Cukor

Seriale:

• Chicken Soup for the Soul, 1999 - 2000
• Zabójstwo Mary Phagan (The Murder of Mary Phagan), 1988 -
• Goodyear Theatre, 1957 - 1960
• The Road of Life, 1954 - 1955
• Campbell Playhouse, 1952 - 1954
• That Wonderful Guy, 1949 - 1950

Ten artykuł napisaliśmy z pomocą sztucznej inteligencji.