Humphrey Bogart, urodzony 25 grudnia 1899 roku, jest jednym z najbardziej ikonicznych aktorów w historii kina. Jego rodzina miała holenderskie korzenie, a nazwisko "Bogart" pochodzi od nazwiska "Bogaert". Wychowywany w rodzinie o wysokim statusie społecznym, Humphrey miał trudne relacje z rodzicami, szczególnie z ojcem, który był kardiopulmonologiem. Jego matka, Maud Humphrey, była znaną ilustratorką i sufrażystką.
Bogart uczęszczał do prestiżowych szkół, ale nigdy nie był wybitnym uczniem. Po krótkiej karierze w marynarce wojennej podczas I wojny światowej, zaczął pracować jako aktor. Jego pierwsze role na Broadwayu były skromne, ale pozwoliły mu zdobyć doświadczenie i nawiązać ważne kontakty w branży.
Jego przełomową rolą była postać Duke'a Mantee w filmie Petrified Forest (1936, reż. Archie Mayo), która uczyniła go gwiazdą. Kolejne lata przyniosły mu wiele niezapomnianych ról, takich jak Rick Blaine w Casablanca (1942, reż. Michael Curtiz) czy Sam Spade w Sokół maltański (1941, reż. John Huston). Jego kariera obejmowała także filmy takie jak Skarb Sierra Madre (1948, reż. John Huston) oraz African Queen (1951, reż. John Huston), za który zdobył Oscara.
Humphrey Bogart był czterokrotnie żonaty. Jego pierwsze małżeństwo z aktorką Helen Menken trwało zaledwie rok. Menken w swoim wniosku rozwodowym oskarżyła Bogarta o zaniedbanie i przemoc. Drugie małżeństwo z Mary Philips również nie przetrwało próby czasu, a para rozwiodła się w 1937 roku. Trzecie małżeństwo z Mayo Methot było najbardziej burzliwe. Methot, która miała problemy z alkoholem, często była agresywna i zazdrosna, co prowadziło do częstych kłótni. Prasa nazywała ich "walczącymi Bogartami".
Jego czwartą żoną była Lauren Bacall, z którą miał dwoje dzieci: Stephena i Leslie Howard Bogart. Bacall była o wiele młodsza od Bogarta, ale ich małżeństwo było szczęśliwe. Para poznała się na planie filmu To Have and Have Not (1944, reż. Howard Hawks) i od tego czasu byli nierozłączni. Bacall wspierała Bogarta w jego ostatnich latach życia, kiedy zmagał się z rakiem przełyku.
Bogart był znany z niechęci do pretensjonalności i fałszu. Miał zamiłowanie do żeglarstwa i spędzał dużo czasu na swojej łodzi. Był także założycielem i pierwszym liderem Hollywoodzkiego Rat Pack, grupy towarzyskiej, do której należeli m.in. Frank Sinatra i Judy Garland.
Kariera Humphrey'a Bogarta zaczęła się na Broadwayu, gdzie występował w licznych produkcjach, zanim zadebiutował w filmie The Dancing Town (1928, reż. Edmund Lawrence). Jego przełomowa rola w Petrified Forest otworzyła mu drzwi do Hollywood, gdzie szybko stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych aktorów.
W latach 30. i 40. Bogart często grał role gangsterów i twardzieli, co uczyniło go ikoną kina noir. Jego role w filmach takich jak High Sierra (1941, reż. Raoul Walsh) i Sokół maltański ugruntowały jego pozycję w Hollywood. Jego najbardziej znana rola to Rick Blaine w Casablanca, za którą otrzymał nominację do Oscara.
W 1951 roku zdobył Oscara za rolę w African Queen, gdzie zagrał u boku Katharine Hepburn. Jego późniejsze role, takie jak w The Caine Mutiny (1954, reż. Edward Dmytryk), przyniosły mu kolejne nominacje do Oscara. Mimo że często grał twardych i cynicznych bohaterów, jego postacie zawsze miały w sobie pewien urok i głębię.
Bogart był także znany z pracy na rzecz aktorów, którzy byli na czarnej liście lub mieli problemy osobiste. Pomagał takim aktorom jak Gene Tierney i Joan Bennett, co pokazuje jego wielkie serce i oddanie dla branży filmowej.
Humphrey Bogart był założycielem i pierwszym liderem Hollywoodzkiego Rat Pack, grupy towarzyskiej, do której należeli m.in. Frank Sinatra, Judy Garland i Lauren Bacall. Nazwa grupy pochodzi od komentarza Bacall, która po jednej z imprez stwierdziła, że wszyscy wyglądają jak "cholerny szczurzy gang".
Bogart miał skłonność do żeglarstwa i spędzał dużo czasu na swojej łodzi o nazwie "Sluggy". Był także znany z niechęci do pretensjonalności i fałszu, co często przejawiało się w jego filmowych rolach.
Jego słynna blizna na górnej wardze była wynikiem incydentu z czasów służby w marynarce wojennej, choć istnieje wiele wersji tej historii. Jedna z nich mówi, że została spowodowana przez więźnia, którego Bogart eskortował do więzienia.
Humphrey Bogart zmarł 14 stycznia 1957 roku na raka przełyku. Jego żona, Lauren Bacall, poprosiła Johna Hustona o wygłoszenie mowy pogrzebowej, która podkreślała zarówno jego talent aktorski, jak i osobisty urok. Jego prochy zostały złożone w Forest Lawn Memorial Park w Glendale, Kalifornia.
Ten artykuł napisaliśmy z pomocą sztucznej inteligencji.