Charles Bronson – życiorys i filmografia

Bronson zasłynął z ról twardzieli, samotnych mścicieli, weteranów wojennych i policjantów. Jego najbardziej znane role to postać Paula Kerseya w serii filmów Życzenie śmierci (1974-1994, reż. Michael Winner) oraz Harmonikę w Pewnego razu na Dzikim Zachodzie (Once Upon a Time in the West), 1968, reż. Sergio Leone. Wystąpił także w filmach takich jak Parszywa dwunastka (The Dirty Dozen), 1967, reż. Robert Aldrich oraz Wielka ucieczka (The Great Escape), 1963, reż. John Sturges.

Bronson zmarł 30 sierpnia 2003 roku w Los Angeles. Jego kariera trwała prawie pięć dekad, a jego filmy pozostają kultowymi przykładami kina akcji i westernu.

Życie prywatne Charles Bronson

Charles Bronson miał burzliwe życie prywatne. Był trzykrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Harriet Tendler, z którą miał dwoje dzieci. Para rozwiodła się w 1967 roku. W 1968 roku Bronson poślubił brytyjską aktorkę Jill Ireland, z którą miał jedno dziecko biologiczne i adoptował troje dzieci. Ich małżeństwo trwało do 1990 roku, kiedy to Jill zmarła na raka piersi. Po jej śmierci Bronson poślubił Kim Weeks w 1998 roku, z którą był aż do swojej śmierci w 2003 roku.

Jill Ireland miała ogromny wpływ na życie i karierę Bronsona. Para często współpracowała na planie filmowym, a ich wspólne filmy cieszyły się dużą popularnością. Bronson był znany z tego, że był bardzo oddany rodzinie i starał się spędzać z nią jak najwięcej czasu, mimo intensywnego harmonogramu pracy.

W życiu prywatnym Bronson był osobą raczej zamkniętą i unikał mediów. Jego twardy wizerunek ekranowy kontrastował z jego spokojnym i skromnym życiem codziennym. Mimo to, był znany z wielkiego serca i chęci pomagania innym. Wspierał różne organizacje charytatywne i angażował się w działalność społeczną.

Bronson zmarł w wieku 81 lat na zapalenie płuc. Jego śmierć była wielką stratą dla świata kina, ale jego filmy i dziedzictwo aktorskie nadal żyją w sercach fanów na całym świecie.

Kariera i nagrody Charles Bronson

Kariera Charlesa Bronsona rozpoczęła się w latach 50. XX wieku, kiedy to zaczął pojawiać się w różnych produkcjach telewizyjnych i filmowych. Jego przełomowa rola przyszła w 1960 roku, kiedy zagrał w filmie Siedmiu wspaniałych (The Magnificent Seven), reż. John Sturges. Film ten uczynił go rozpoznawalnym na całym świecie i otworzył drzwi do kolejnych ról.

W 1963 roku Bronson zagrał w filmie Wielka ucieczka (The Great Escape), reż. John Sturges, gdzie wcielił się w postać Danny'ego Velinskiego, jednego z więźniów obozu jenieckiego planujących ucieczkę. Rola ta przyniosła mu jeszcze większą popularność i uznanie wśród krytyków.

Największą sławę Bronson zdobył dzięki roli Paula Kerseya w serii filmów Życzenie śmierci (Death Wish), reż. Michael Winner. Seria ta stała się kultowa i uczyniła z Bronsona ikonę kina akcji. W latach 70. i 80. XX wieku Bronson był jednym z najlepiej opłacanych aktorów w Hollywood.

W trakcie swojej kariery Bronson otrzymał wiele nagród i wyróżnień. W 1972 roku otrzymał Złoty Glob za rolę w filmie Hard Times, reż. Walter Hill. W 1980 roku został uhonorowany nagrodą za całokształt twórczości na Festiwalu Filmowym w Cannes. Jego wkład w rozwój kina akcji i westernu jest nieoceniony, a jego filmy do dziś cieszą się ogromną popularnością.

Bronson zakończył swoją karierę aktorską w 1999 roku, po zagraniu w filmie Rodem z policji 3 (Family of Cops III: Under Suspicion), reż. Sheldon Larry. Mimo że zakończył karierę, jego filmy nadal są oglądane i cenione przez kolejne pokolenia widzów.

Ciekawostki Charles Bronson

Charles Bronson był nie tylko utalentowanym aktorem, ale także interesującą osobowością. Oto kilka ciekawostek na jego temat:

1. Bronson był jednym z piętnaściorga dzieci w swojej rodzinie. Jego rodzina była bardzo biedna, a on sam musiał pracować w kopalni węgla od najmłodszych lat, aby pomóc w utrzymaniu rodziny.

2. Podczas II wojny światowej Bronson służył w Siłach Powietrznych Stanów Zjednoczonych jako strzelec pokładowy w bombowcu B-29. Za swoje zasługi otrzymał kilka odznaczeń wojskowych.

3. W 1971 roku Bronson został uhonorowany swoją własną gwiazdą na Hollywoodzkiej Alei Gwiazd. Jest to jedno z najwyższych wyróżnień w świecie rozrywki.

4. Bronson był znany z tego, że bardzo dbał o swoją prywatność i rzadko udzielał wywiadów. Wolał spędzać czas z rodziną i przyjaciółmi z dala od blasku fleszy.

5. Jego twardy wizerunek ekranowy sprawił, że był często obsadzany w rolach twardzieli i mścicieli. Mimo to, osoby, które go znały, twierdziły, że był ciepłym i serdecznym człowiekiem.

Charles Bronson pozostaje jedną z ikon kina akcji, a jego filmy są dowodem na jego talent i charyzmę. Jego dziedzictwo wciąż żyje, inspirując kolejne pokolenia aktorów i reżyserów.

Filmografia

Filmy:

• Rodem z policji III (Family of Cops III: Under Suspicion), 1999, reż. Sheldon Larry
• Rodem z policji 2 (Breach of Faith: Family of Cops II), 1997, reż. David Greene
• Rodem z policji (Family of Cops), 1995, reż. Ted Kotcheff
• Życzenie śmierci 5 (Death Wish V: The Face of Death), 1994, reż. Allan A. Goldstein
• Wilk morski (The Sea Wolf), 1993, reż. Michael Anderson
• Donato i córka (Donato and Daughter), 1993, reż. Rod Holcomb
• Indiański biegacz (The Indian Runner), 1991, reż. Sean Penn
• Tak Virginio - Święty Mikołaj istnieje (Yes Virginia, There Is a Santa Claus), 1991, reż. Charles Jarrott
• Zakazane tematy (Kinjite: Forbidden Subjects), 1989, reż. J. Lee Thompson
• Posłaniec śmierci (Messenger of Death), 1988, reż. J. Lee Thompson
• Zamach (Assassination), 1987, reż. Peter R. Hunt
• Życzenie śmierci 4 (Death Wish 4: The Crackdown), 1987, reż. J. Lee Thompson
• Akt zemsty (Act of Vengeance), 1986, reż. John Mackenzie
• Prawo Murphy'ego (Murphy's Law), 1986, reż. J. Lee Thompson
• Życzenie śmierci 3 (Death Wish 3), 1985, reż. Michael Winner
• Zło, które czyni człowiek (The Evil That Men Do), 1984, reż. J. Lee Thompson
• 10 minut do północy (10 to Midnight), 1983, reż. J. Lee Thompson
• Życzenie śmierci 2 (Death Wish II), 1982, reż. Michael Winner
• Śmiertelne polowanie (Death Hunt), 1981, reż. Peter R. Hunt
• Granica (Borderline), 1980, reż. Jerrold Freedman
• Cabo Blanco (Caboblanco), 1980, reż. J. Lee Thompson
• Miłość i kule (Love and Bullets), 1979, reż. John Huston, Stuart Rosenberg
• Biały Bizon (The White Buffalo), 1977, reż. J. Lee Thompson
• Telefon, 1977, reż. Don Siegel
• St. Ives, 1976, reż. J. Lee Thompson
• Od południa do trzeciej (From Noon Till Three), 1976, reż. Frank D. Gilroy
• Atak na Entebbe (Raid on Entebbe), 1976, reż. Irvin Kershner
• Brawurowe porwanie (Breakout), 1975, reż. Tom Gries
• Przełęcz Złamanych Serc (Breakheart Pass), 1975, reż. Tom Gries
• Ciężkie czasy (Hard Times), 1975, reż. Walter Hill
• Życzenie śmierci (Death Wish), 1974, reż. Michael Winner
• Mr. Majestyk, 1974, reż. Richard Fleischer
• Konie Valdeza (Valdez, il mezzosangue), 1973, reż. Duilio Coletti, John Sturges
• Kamienny zabójca (The Stone Killer), 1973, reż. Michael Winner
• Chato (Chato's Land), 1972, reż. Michael Winner
• Joe Valachi (The Valachi Papers), 1972, reż. Terence Young
• Mechanik (The Mechanic), 1972, reż. Michael Winner
• Samuraj i kowboje (Soleil rouge), 1971, reż. Terence Young
• Ktoś za drzwiami (Quelqu'un derrière la porte), 1971, reż. Nicolas Gessner
• The Bull of the West, 1971, reż. Jerry Hopper, Paul Stanley
• Lola (Twinky), 1970, reż. Richard Donner
• Zimny pot (De la part des copains), 1970, reż. Terence Young
• Miasto przemocy (Cittá violenta), 1970, reż. Sergio Sollima
• Najemnicy (You Can't Win 'Em All), 1970, reż. Peter Collinson
• Pasażer w deszczu (Le Passager de la pluie), 1969, reż. René Clément
• Strzelby dla San Sebastian (La Bataille de San Sebastian), 1968, reż. Henri Verneuil
• Pewnego razu na Dzikim Zachodzie (C'era una volta il West), 1968, reż. Sergio Leone
• Żegnaj przyjacielu (Adieu l'Ami), 1968, reż. Jean Herman
• Jedzie Villa (Villa Rides), 1968, reż. Buzz Kulik
• Parszywa dwunastka (The Dirty Dozen), 1967, reż. Robert Aldrich
• Przeznaczone do likwidacji (This Property Is Condemned), 1966, reż. Sydney Pollack
• Bitwa o Ardeny (Battle of the Bulge), 1965, reż. Ken Annakin
• Brodziec (The Sandpiper), 1965, reż. Vincente Minnelli
• Diabelska broń (Guns of Diablo), 1964, reż. Boris Sagal
• Czworo z Teksasu (4 for Texas), 1963, reż. Robert Aldrich
• Wielka ucieczka (The Great Escape), 1963, reż. John Sturges
• Kid Galahad, 1962, reż. Phil Karlson
• Władca świata (Master of the World), 1961, reż. William Witney
• X-15, 1961, reż. Richard Donner
• A Thunder of Drums, 1961, reż. Joseph M. Newman
• Siedmiu wspaniałych (The Magnificent Seven), 1960, reż. John Sturges
• Tak niewielu (Never So Few), 1959, reż. John Sturges
• Ostatnia walka Apacza (Apache), 1954, reż. Robert Aldrich
• Vera Cruz, 1954, reż. Robert Aldrich
• Drum Beat, 1954, reż. Delmer Daves
• Riding Shotgun, 1954, reż. André De Toth
• Tennessee Champ, 1954, reż. Fred M. Wilcox
• The Clown, 1953, reż. Robert Z. Leonard
• Gabinet figur woskowych (House of Wax), 1953, reż. André De Toth
• Crime Wave, 1953, reż. André De Toth
• Panna Sadie Thompson (Miss Sadie Thompson), 1953, reż. Curtis Bernhardt
• Pat i Mike (Pat and Mike), 1952, reż. George Cukor
• Bloodhounds of Broadway, 1952, reż. Harmon Jones
• Battle Zone, 1952, reż. Lesley Selander
• Kurier dyplomatyczny (Diplomatic Courier), 1952, reż. Henry Hathaway
• My Six Convicts, 1952, reż. Hugo Fregonese
• The Marrying Kind, 1952, reż. George Cukor
• Red Skies of Montana, 1952, reż. Joseph M. Newman
• Torpedo Alley, 1952, reż. Lew Landers
• Off Limits, 1952
• You're in the Navy Now, 1951, reż. Henry Hathaway, Lewis Seiler
• The People Against O'Hara, 1951, reż. John Sturges
• Szajka (The Mob), 1951, reż. Robert Parrish

Seriale:

• The Travels of Jaimie McPheeters, 1963 - 1964
• Empire, 1962 - 1964
• Man with a Camera, 1958 - 1960
• Those Whiting Girls, 1955 - 1957
• Luke and the Tenderfoot, 1955 -
• The Doctor, 1952 - 1953

Ten artykuł napisaliśmy z pomocą sztucznej inteligencji.