Zdzisław Maklakiewicz – życiorys i filmografia

Maklakiewicz zasłynął także z ról w serialach telewizyjnych. W latach 70. pojawił się w takich produkcjach jak Zaklęty dwór (1976), reż. Marek Piwowski, Polskie drogi (1976), reż. Janusz Morgenstern, oraz Daleko od szosy (1976), reż. Zbigniew Chmielewski. Jednym z najbardziej pamiętnych momentów jego kariery była rola inżyniera Mamonia w kultowym filmie Rejs (1970), reż. Marek Piwowski, gdzie stworzył niezapomniany duet z Janem Himilsbachem.

W trakcie swojej kariery Zdzisław Maklakiewicz występował również w teatrach, a jego talent aktorski był wielokrotnie doceniany przez publiczność i krytyków. Jego wkład w polską kinematografię został upamiętniony w filmie dokumentalnym Ludzie kina – Zdzisław Maklakiewicz, reż. Łukasz Kos, Jacek Papis.

Życie prywatne Zdzisław Maklakiewicz

Zdzisław Maklakiewicz był osobą niezwykle barwną i charyzmatyczną, co przekładało się na jego życie prywatne. Był znany z licznych przyjaźni w środowisku artystycznym, a jego relacje z innymi aktorami często przenosiły się na ekran. Jednym z najważniejszych przyjaciół Maklakiewicza był Jan Himilsbach, z którym stworzył niezapomniany duet w filmie Rejs. Ich współpraca była owocna, a obaj aktorzy często improwizowali, wplatając w scenariusze swoje własne przygody i doświadczenia.

Maklakiewicz był również znany z burzliwego życia osobistego. Jego małżeństwo z Renatą Firek nie przetrwało próby czasu, a jednym z powodów była trudna relacja z matką aktora, która miała duży wpływ na jego życie. Mimo to, Maklakiewicz pozostawał ulubieńcem publiczności i cieszył się ogromnym uznaniem wśród kolegów po fachu.

W styczniu 2013 roku jego pamięć została uczczona poprzez nadanie nazwy rondo Zdzisława Maklakiewicza skrzyżowaniu ulic w warszawskim Śródmieściu. W 2015 roku ukazała się również książka poświęcona aktorowi, napisana przez jego córkę Martę Maklakiewicz, zatytułowana Maklak.

Kariera i nagrody Zdzisław Maklakiewicz

Kariera Zdzisława Maklakiewicza była pełna sukcesów i niezapomnianych ról. Jego talent aktorski został doceniony już na początku lat 60., kiedy to wystąpił w filmie Jak być kochaną (1962), reż. Wojciech Jerzy Has. W kolejnych latach zagrał w wielu znakomitych produkcjach, takich jak Samson (1961), reż. Andrzej Wajda, oraz Rozwodów nie będzie (1963), reż. Jerzy Stefan Stawiński.

Jednym z najważniejszych momentów w jego karierze była rola inżyniera Mamonia w filmie Rejs (1970), reż. Marek Piwowski. Maklakiewicz zagrał tam pół komicznego, pół tragicznego bohatera, który z powodu swojego indywidualizmu zostaje wykluczony z groteskowej społeczności spacerowego statku. Ta rola przyniosła mu ogromną popularność i uznanie wśród kinomanów.

Maklakiewicz zagrał również w wielu serialach telewizyjnych, takich jak Zaklęty dwór (1976), reż. Marek Piwowski, Polskie drogi (1976), reż. Janusz Morgenstern, oraz Daleko od szosy (1976), reż. Zbigniew Chmielewski. Jego talent aktorski był wielokrotnie doceniany przez publiczność i krytyków, a jego wkład w polską kinematografię został upamiętniony w filmie dokumentalnym Ludzie kina – Zdzisław Maklakiewicz, reż. Łukasz Kos, Jacek Papis.

Ciekawostki Zdzisław Maklakiewicz

Zdzisław Maklakiewicz był nie tylko utalentowanym aktorem, ale również osobą pełną pasji i zainteresowań. Jego życie prywatne było równie barwne jak jego kariera zawodowa. Maklakiewicz był znany z licznych przyjaźni w środowisku artystycznym, a jego relacje z innymi aktorami często przenosiły się na ekran. Jednym z najważniejszych przyjaciół Maklakiewicza był Jan Himilsbach, z którym stworzył niezapomniany duet w filmie Rejs.

Maklakiewicz miał również swoje ulubione miejsca, gdzie spędzał czas wolny. Był częstym gościem warszawskich kawiarni i restauracji, gdzie spotykał się z przyjaciółmi i kolegami po fachu. Jego charyzma i poczucie humoru sprawiały, że był ulubieńcem publiczności i cieszył się ogromnym uznaniem wśród kolegów po fachu.

Jego pamięć została uczczona w styczniu 2013 roku poprzez nadanie nazwy rondo Zdzisława Maklakiewicza skrzyżowaniu ulic w warszawskim Śródmieściu. W 2015 roku ukazała się również książka poświęcona aktorowi, napisana przez jego córkę Martę Maklakiewicz, zatytułowana Maklak.

Filmografia

Filmy:

• Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz, 1978, reż. Stanisław Bareja
• Tercet egzotyczny a może erotyczny?, 1978, reż. Maciej Falkowski
• Królowa pszczół, 1977, reż. Janusz Nasfeter
• Milioner, 1977, reż. Sylwester Szyszko
• Rekolekcje, 1977, reż. Witold Leszczyński
• Wesołych świąt, 1977, reż. Jerzy Sztwiertnia
• Brunet wieczorową porą, 1976, reż. Stanisław Bareja
• Karino, 1976, reż. Jan Batory
• Kradzież, 1976, reż. Piotr Andrejew
• Za rok, za dzień, za chwilę..., 1976, reż. Stanisław Lenartowicz
• Zofia, 1976, reż. Ryszard Czekała
• Złota kaczka, 1976, reż. Jerzy Sztwiertnia
• Grzech Antoniego Grudy, 1975, reż. Jerzy Sztwiertnia
• Zaklęte rewiry, 1975, reż. Janusz Majewski
• Obrazki z życia, 1975, reż. Krzysztof Gradowski, Andrzej Kotkowski
• Hazardziści, 1975, reż. Mieczysław Waśkowski
• Polska gola!, 1975, reż. Janusz Kidawa
• Głowy pełne gwiazd, 1974, reż. Janusz Kondratiuk
• Jabłka, 1974, reż. Zbigniew Kamiński
• Jej portret, 1974, reż. Mieczysław Waśkowski
• Nie ma mocnych, 1974, reż. Sylwester Chęciński
• Gąszcz, 1974, reż. Andrzej Konic
• Uszczelka, 1974, reż. Andrzej Konic
• Broda, 1974, reż. Andrzej Konic
• Brzydkie kaczątko, 1973, reż. Tomasz Zygadło
• Jak to się robi, 1973, reż. Andrzej Kondratiuk
• Pies, 1973, reż. Janusz Kondratiuk
• Przyjęcie na dziesięć osób plus trzy, 1973, reż. Jerzy Gruza
• Wniebowzięci, 1973, reż. Andrzej Kondratiuk
• Jezioro osobliwości, 1972, reż. Jan Batory
• Na krawędzi, 1972, reż. Waldemar Podgórski
• Opętanie, 1972, reż. Stanisław Lenartowicz
• Rewizja osobista, 1972, reż. Witold Leszczyński, Andrzej Kostenko
• Siedem czerwonych róż czyli Benek Kwiaciarz o sobie i o innych, 1972, reż. Jerzy Sztwiertnia
• Trzeba zabić tę miłość, 1972, reż. Janusz Morgenstern
• Aktorka, 1971, reż. Stanisław Lenartowicz
• Gwiazda wytrwałości, 1971, reż. Paweł Komorowski
• Jak daleko stąd, jak blisko, 1971, reż. Tadeusz Konwicki
• Jeszcze słychać śpiew. I rżenie koni..., 1971, reż. Mieczysław Waśkowski
• Motodrama, 1971, reż. Andrzej Konic
• Niebieskie jak Morze Czarne, 1971, reż. Jerzy Ziarnik
• Nos, 1971, reż. Stanisław Lenartowicz
• Obcy w lesie, 1971, reż. Sylwester Szyszko
• Trąd, 1971, reż. Andrzej Trzos-Rastawiecki
• Złote Koło, 1971, reż. Stanisław Wohl
• Seksolatki, 1971, reż. Zygmunt Hübner
• Dzięcioł, 1970, reż. Jerzy Gruza
• Dziura w ziemi, 1970, reż. Andrzej Kondratiuk
• Hydrozagadka, 1970, reż. Andrzej Kondratiuk
• Prawdzie w oczy, 1970, reż. Bohdan Poręba
• Przystań, 1970, reż. Paweł Komorowski
• Rejs, 1970, reż. Marek Piwowski
• Co jest w człowieku w środku, 1969, reż. Zygmunt Hübner
• Czerwone i złote, 1969, reż. Stanisław Lenartowicz
• Jarzębina czerwona, 1969, reż. Czesław Petelski, Ewa Petelska
• Urząd, 1969, reż. Janusz Majewski
• Jak rozpętałem drugą wojnę światową, 1969, reż. Tadeusz Chmielewski
• Dancing w kwaterze Hitlera, 1968, reż. Jan Batory
• Lalka, 1968, reż. Wojciech Has
• Ostatni po Bogu, 1968, reż. Paweł Komorowski
• Przygoda z piosenką, 1968, reż. Stanisław Bareja
• Cyrograf dojrzałości, 1967, reż. Jan Łomnicki
• Zamrożone błyskawice (Die Gefrorenen Blitze), 1967, reż. János Veiczi
• Długa noc, 1967, reż. Janusz Nasfeter
• Katarynka, 1967, reż. Stanisław Jędryka
• Kwestia sumienia, 1967, reż. Czesław Petelski, Ewa Petelska
• Ojciec, 1967, reż. Jerzy Hoffman
• Słońce wschodzi raz na dzień, 1967, reż. Henryk Kluba
• Wycieczka w nieznane, 1967, reż. Jerzy Ziarnik
• Zabijaka, 1967, reż. Stanisław Lenartowicz
• Komedia z pomyłek, 1967, reż. Jerzy Zarzycki
• Marsjanie, 1967, reż. Andrzej Czekalski
• Bariera, 1966, reż. Jerzy Skolimowski
• Bokser, 1966, reż. Julian Dziedzina
• Bumerang, 1966, reż. Leon Jeannot
• Cała naprzód, 1966, reż. Stanisław Lenartowicz
• Chciałbym się ogolić, 1966, reż. Andrzej Kondratiuk
• Ktokolwiek wie..., 1966, reż. Kazimierz Kutz
• Marysia i Napoleon, 1966, reż. Leonard Buczkowski
• Przedświąteczny wieczór, 1966, reż. Jerzy Stefan Stawiński, Helena Amiradżibi-Stawińska
• Katastrofa, 1965, reż. Sylwester Chęciński
• Salto, 1965, reż. Tadeusz Konwicki
• Śmierć w środkowym pokoju, 1965, reż. Andrzej Trzos-Rastawiecki
• Święta wojna, 1965, reż. Julian Dziedzina
• Trzy kroki po ziemi, 1965, reż. Edward Skórzewski, Jerzy Hoffman
• Czas pokoju (Le moment de paix), 1965, reż. Tadeusz Konwicki, Georges Franju
• Barwy walki, 1964, reż. Jerzy Passendorfer
• Giuseppe w Warszawie, 1964, reż. Stanisław Lenartowicz
• Pierwszy dzień wolności, 1964, reż. Aleksander Ford
• Prawo i pięść, 1964, reż. Edward Skórzewski, Jerzy Hoffman
• Rachunek sumienia, 1964, reż. Julian Dziedzina
• Rękopis znaleziony w Saragossie, 1964, reż. Wojciech Has
• Dwa żebra Adama, 1963, reż. Janusz Morgenstern
• Pamiętnik pani Hanki, 1963, reż. Stanisław Lenartowicz
• Skąpani w ogniu, 1963, reż. Jerzy Passendorfer
• Rozwodów nie będzie, 1963, reż. Jerzy Stefan Stawiński
• Jak być kochaną, 1962, reż. Wojciech Has
• Samson, 1961, reż. Andrzej Wajda
• Złoto, 1961, reż. Wojciech Has
• Wspólny pokój, 1959, reż. Wojciech Has

Seriale:

• Lalka, 1977
• Czterdziestolatek, 1975 - 1978
• Szaleństwo Majki Skowron, 1976
• Zaklęty dwór, 1976
• Daleko od szosy, 1976
• Trzecia granica, 1975 - 1976
• Karino, 1974 - 1975
• Stawiam na Tolka Banana, 1973
• Wakacje z duchami, 1970 - 1971
• Kolumbowie, 1970

Ten artykuł napisaliśmy z pomocą sztucznej inteligencji.