Witold Pyrkosz – życiorys i filmografia

Witold Pyrkosz – życiorys i filmografia

2 July 2024

Witold Bronisław Pyrkosz urodził się 24 grudnia 1926 roku w Krasnymstawie, a zmarł 22 kwietnia 2017 roku w Warszawie. Był wybitnym polskim aktorem teatralnym, filmowym i dubbingowym. W 1954 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Aktorską w Krakowie. Przez ponad sześć dekad swojej kariery zagrał przeszło 120 ról filmowych i telewizyjnych, głównie drugoplanowych i epizodycznych. Jego talent i charyzma sprawiły, że stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych aktorów w Polsce.

Jego debiut filmowy miał miejsce w 1956 roku, kiedy zagrał rolę Malutkiego w filmie Cień, reż. Jerzy Kawalerowicz. Kolejne lata przyniosły mu wiele znakomitych ról, takich jak muzyk Kardas w Eroica, 1957, reż. Andrzej Munk, czy porucznik Galicki w Kwiecień, 1961, reż. Witold Lesiewicz. W 1964 roku wystąpił w kultowym filmie Rękopis znaleziony w Saragossie, reż. Wojciech Has, gdzie zagrał potępionego Błażeja.

W latach 70. i 80. Pyrkosz kontynuował swoją karierę, grając w takich filmach jak Znaki na drodze, 1969, reż. Andrzej Piotrowski, czy Akcja Brutus, 1970, reż. Jerzy Passendorfer. Jego talent doceniono także w telewizji, gdzie zagrał w popularnych serialach, m.in. w M jak miłość, gdzie wcielił się w postać Lucjana Mostowiaka.

Życie prywatne

Witold Pyrkosz był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Ewa Bilewska, z którą się rozwiódł. W 1964 roku poślubił Krystynę Pyrkosz, z którą pozostawał w związku małżeńskim aż do swojej śmierci w 2017 roku. Prywatnie Pyrkosz był człowiekiem o wielu zainteresowaniach. Interesował się literaturą, muzyką i sztuką. Był także zapalonym miłośnikiem zwierząt i często angażował się w działania na rzecz ich ochrony.

Witold Pyrkosz był znany ze swojego poczucia humoru i dystansu do siebie. W jednym z wywiadów wspominał, że do aktorstwa zachęciła go babka, która chciała, aby poszedł do wojska o rok później. Aktor cenił sobie spokój i prywatność, unikał skandali i medialnego rozgłosu. Jego życie rodzinne było dla niego bardzo ważne, a relacje z bliskimi stanowiły fundament jego codzienności.

Pomimo intensywnej kariery zawodowej, Pyrkosz zawsze znajdował czas dla swojej rodziny. Był oddanym mężem i ojcem, a jego dom był miejscem pełnym ciepła i miłości. Wspominał, że to właśnie rodzina dawała mu siłę i motywację do dalszej pracy.

Kariera i nagrody - Witold Pyrkosz

Witold Pyrkosz rozpoczął swoją karierę aktorską w latach 50. XX wieku. Jego debiut filmowy miał miejsce w 1956 roku, kiedy zagrał w filmie Cień, reż. Jerzy Kawalerowicz. W kolejnych latach Pyrkosz zagrał w wielu znaczących filmach, takich jak Eroica, 1957, reż. Andrzej Munk, Rok pierwszy, 1960, reż. Witold Lesiewicz, czy Milczące ślady, 1960, reż. Zbigniew Kuźmiński.

W 1964 roku zagrał jedną ze swoich najbardziej pamiętnych ról w filmie Rękopis znaleziony w Saragossie, reż. Wojciech Has. Jego kreacja potępionego Błażeja przyniosła mu uznanie krytyków i widzów. W latach 70. i 80. kontynuował swoją karierę, grając w takich filmach jak Znaki na drodze, 1969, reż. Andrzej Piotrowski, Tylko umarły odpowie, 1969, reż. Sylwester Chęciński, czy Akcja Brutus, 1970, reż. Jerzy Passendorfer.

Pyrkosz zdobył także popularność dzięki swoim rolom w telewizji. Wystąpił w wielu popularnych serialach, takich jak M jak miłość, gdzie wcielił się w postać Lucjana Mostowiaka. Jego talent i charyzma sprawiły, że stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych aktorów w Polsce.

W ciągu swojej kariery Pyrkosz zdobył wiele nagród i wyróżnień. Był laureatem m.in. Złotego Krzyża Zasługi oraz Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski. Jego wkład w polską kulturę i sztukę został doceniony przez wiele instytucji i organizacji.

Ciekawostki

Witold Pyrkosz był nie tylko utalentowanym aktorem, ale także człowiekiem o wielu pasjach i zainteresowaniach. Interesował się literaturą, muzyką i sztuką. Był także zapalonym miłośnikiem zwierząt i często angażował się w działania na rzecz ich ochrony.

Pyrkosz był znany ze swojego poczucia humoru i dystansu do siebie. W jednym z wywiadów wspominał, że do aktorstwa zachęciła go babka, która chciała, aby poszedł do wojska o rok później. Aktor cenił sobie spokój i prywatność, unikał skandali i medialnego rozgłosu.

Pomimo intensywnej kariery zawodowej, Pyrkosz zawsze znajdował czas dla swojej rodziny. Był oddanym mężem i ojcem, a jego dom był miejscem pełnym ciepła i miłości. Wspominał, że to właśnie rodzina dawała mu siłę i motywację do dalszej pracy.

Jego talent i charyzma sprawiły, że stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych aktorów w Polsce. Jego wkład w polską kulturę i sztukę został doceniony przez wiele instytucji i organizacji. Pyrkosz pozostaje w pamięci jako mistrz drugiego planu, potrafiący jedną sceną skraść dla siebie połowę filmu.

Filmografia

Filmy:

  • Bajland (2000), reż. Henryk Dederko
  • Kiler-ów 2-óch (1999), reż. Juliusz Machulski
  • Akwarium (1996), reż. Antoni Krauze
  • Szabla od komendanta (1995), reż. Jan Jakub Kolski
  • Piękna warszawianka (La Belle de Varsovie) (1993), reż. Franck Apprederis, Maurice Frydland
  • Przypadek Pekosińskiego (1993), reż. Grzegorz Królikiewicz
  • Do widzenia wczoraj. Dwie krótkie komedie o zmianie systemu (1993), reż. Janusz Majewski, Péter Bacsó
  • Kramarz (1990), reż. Andrzej Barański
  • Zabić na końcu (1990), reż. Wojciech Wójcik
  • Gorzka miłość (1989), reż. Czesław Petelski
  • Rififi po sześćdziesiątce (1989), reż. Paweł Trzaska
  • Dziewczynka z hotelu Excelsior (1988), reż. Antoni Krauze
  • Romeo i Julia z Saskiej Kępy (1988), reż. Edward Skórzewski
  • Kingsajz (1987), reż. Juliusz Machulski
  • Sonata marymoncka (1987), reż. Jerzy Ridan
  • Sławna jak Sarajewo (1987), reż. Janusz Kidawa
  • Był jazz (1981), reż. Feliks Falk
  • Chłopiec (1981), reż. Leszek Staroń
  • Czwartki ubogich (1981), reż. Sylwester Szyszko
  • Vabank (1981), reż. Juliusz Machulski
  • Wojna światów - następne stulecie (1981), reż. Piotr Szulkin
  • Yokohama (1981), reż. Paweł Kuczyński
  • Bo oszalałem dla niej (1980), reż. Sylwester Chęciński
  • Constans (1980), reż. Krzysztof Zanussi
  • Jeśli serce masz bijące (1980), reż. Wojciech Fiwek
  • Urodziny młodego warszawiaka (1980), reż. Ewa Petelska, Czesław Petelski
  • Na własną prośbę (1979), reż. Czesław Petelska, Ewa Petelska
  • Słodkie oczy (1979), reż. Juliusz Janicki
  • Azyl (1978), reż. Roman Załuski
  • Bez znieczulenia (1978), reż. Andrzej Wajda
  • Milioner (1977), reż. Sylwester Szyszko
  • Nie zaznasz spokoju (1977), reż. Mieczysław Waśkowski
  • Wszyscy i nikt (1977), reż. Konrad Nałęcki
  • Złota kaczka (1976), reż. Jerzy Sztwiertnia
  • Długa noc poślubna (1976), reż. Jerzy Domaradzki
  • Grzech Antoniego Grudy (1975), reż. Jerzy Sztwiertnia
  • Kazimierz Wielki (1975), reż. Czesław Petelski, Ewa Petelska
  • Hazardziści (1975), reż. Mieczysław Waśkowski
  • Janosik (1974), reż. Jerzy Passendorfer
  • Nie ma mocnych (1974), reż. Sylwester Chęciński
  • To ja zabiłem (1974), reż. Stanisław Lenartowicz
  • Złoto (1974), reż. Sylwester Szyszko
  • Nagrody i odznaczenia (1973), reż. Jan Łomnicki
  • Kopernik (1972), reż. Czesław Petelski, Ewa Petelska
  • Meta (1971), reż. Antoni Krauze
  • Szerokiej drogi, kochanie (1971), reż. Andrzej Jerzy Piotrowski
  • Trąd (1971), reż. Andrzej Trzos-Rastawiecki
  • Akcja Brutus (1970), reż. Jerzy Passendorfer
  • Dzień oczyszczenia (1969), reż. Jerzy Passendorfer
  • Tylko umarły odpowie (1969), reż. Sylwester Chęciński
  • Znaki na drodze (1969), reż. Andrzej Jerzy Piotrowski
  • Lalka (1968), reż. Wojciech Has
  • Morderca zostawia ślad (1967), reż. Aleksander Ścibor-Rylski
  • Sami swoi (1967), reż. Sylwester Chęciński
  • Upiór (1967), reż. Stanisław Lenartowicz
  • Wenus z Ille (1967), reż. Janusz Majewski
  • Powrót na Ziemię (1966), reż. Stanisław Jędryka
  • Sublokator (1966), reż. Janusz Majewski
  • Zejście do piekła (The Descent to Hell) (1966), reż. Zbigniew Kuźmiński
  • Katastrofa (1965), reż. Sylwester Chęciński
  • Potem nastąpi cisza (1965), reż. Janusz Morgenstern
  • Błękitny pokój (1965), reż. Janusz Majewski
  • Nieznany (1964), reż. Witold Lesiewicz
  • Panienka z okienka (1964), reż. Maria Kaniewska
  • Pięciu (1964), reż. Paweł Komorowski
  • Rękopis znaleziony w Saragossie (1964), reż. Wojciech Has
  • Zacne grzechy (1963), reż. Mieczysław Waśkowski
  • Drugi brzeg (1962), reż. Zbigniew Kuźmiński
  • Na białym szlaku (1962), reż. Andrzej Wróbel, Jarosław Brzozowski
  • Kwiecień (1961), reż. Witold Lesiewicz
  • Milczące ślady (1961), reż. Zbigniew Kuźmiński
  • Rok pierwszy (1960), reż. Witold Lesiewicz
  • Eroica (1957), reż. Andrzej Munk
  • Cień (1956), reż. Jerzy Kawalerowicz

Seriale:

  • Dylematu 5 (2006 - 2007)
  • Tygrysy Europy (2003)
  • M jak miłość (2000 - )
  • Lot 001 (1999)
  • Rodziców nie ma w domu (1997 - 1998)
  • Z pianką czy bez (1997 - 1998)
  • Bar "Atlantic" (1996)
  • Spółka rodzinna (1994 - 1995)
  • Bank nie z tej ziemi (1993 - 1994)
  • Gorzka miłość (1989 - 1993)
  • Gorzka miłość (1989 - 1993)
  • Alternatywy 4 (1983 - 1986)
  • Pan na Żuławach (1984)
  • Białe tango (1981 - 1982)
  • Nasze podwórko (1980)
  • Kariera Nikodema Dyzmy (1980)
  • Do krwi ostatniej (1979)
  • Układ krążenia (1977 - 1978)
  • Daleko od szosy (1976)
  • Janosik (1973)
  • Droga (1973)
  • Czterej pancerni i pies (1966 - 1970)
  • Janosik (1973)
  • Ślad na ziemi (1978)
  • Ballada o Januszku (1987)
  • Śmieciarz (1987 - 1988)
  • Białe tango (1981 - 1982)

Ten artykuł napisaliśmy z pomocą sztucznej inteligencji.

Udostępnij