Frances Mcdormand – życiorys i filmografia

Jednym z jej najbardziej znanych filmów jest Fargo (1996, reż. Joel Coen), za który otrzymała swojego pierwszego Oscara za najlepszą rolę pierwszoplanową. Kolejnym przełomowym momentem w jej karierze był film Trzy billboardy za Ebbing, Missouri (2017, reż. Martin McDonagh), który przyniósł jej drugi Oscara w tej samej kategorii. W 2020 roku McDormand zdobyła trzeciego Oscara za rolę w filmie Nomadland (2020, reż. Chloé Zhao), gdzie również pełniła rolę współproducentki.

McDormand wystąpiła także w takich filmach jak Kansas Evening Sun (2021, reż. Wes Anderson) jako Lucinda Krementz oraz Tragedia Makbeta (2021, reż. Joel Coen) jako Lady Macbeth. Jej wszechstronność aktorska pozwoliła jej zdobyć uznanie w różnych gatunkach filmowych, od dramatów po komedie i filmy akcji.

Życie prywatne Frances McDormand

Frances McDormand od wielu lat jest związana z reżyserem Joelem Coenem, z którym wzięła ślub w 1984 roku. Para poznała się podczas pracy nad jednym z pierwszych filmów braci Coen i od tego czasu stanowią nierozłączny duet zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym. Wspólnie wychowali syna, którego adoptowali w latach 90.

McDormand jest znana z tego, że stroni od blasku fleszy i prowadzi raczej prywatne życie. Unika mediów społecznościowych i rzadko udziela wywiadów, co sprawia, że jej życie osobiste jest owiane tajemnicą. Mimo to, jest aktywnie zaangażowana w różne działania charytatywne i społeczne, często wspierając organizacje walczące o prawa kobiet i równość społeczną.

Aktorka jest również znana z tego, że nie przywiązuje dużej wagi do wyglądu zewnętrznego i często pojawia się na czerwonym dywanie w minimalnym makijażu i prostych, wygodnych strojach. Jej naturalność i autentyczność są cenione zarówno przez fanów, jak i krytyków filmowych.

McDormand mieszka obecnie w Nowym Jorku, gdzie kontynuuje swoją karierę aktorską, zarówno na scenie teatralnej, jak i w filmie. Mimo licznych sukcesów i nagród, pozostaje skromna i skupiona na swojej pracy, zawsze dążąc do doskonalenia swoich umiejętności aktorskich.

Kariera i nagrody Frances McDormand

Frances McDormand rozpoczęła swoją karierę aktorską w 1984 roku i od tego czasu zdobyła wiele prestiżowych nagród. Jej pierwszym dużym sukcesem był film Fargo (1996, reż. Joel Coen), za który otrzymała Oscara za najlepszą rolę pierwszoplanową. Film ten przyniósł jej również Nagrodę Gildii Aktorów Ekranowych w tej samej kategorii.

W 2017 roku McDormand zagrała w filmie Trzy billboardy za Ebbing, Missouri (2017, reż. Martin McDonagh), który przyniósł jej drugiego Oscara oraz Złoty Glob dla najlepszej aktorki w filmie dramatycznym. Jej rola w tym filmie była szeroko chwalona za autentyczność i głębię emocjonalną, co uczyniło ją jednym z najbardziej uznanych występów w jej karierze.

Kolejnym przełomowym momentem w jej karierze był film Nomadland (2020, reż. Chloé Zhao), za który zdobyła swojego trzeciego Oscara. Film ten, opowiadający historię kobiety podróżującej po Stanach Zjednoczonych w poszukiwaniu pracy, zdobył również Oscara za najlepszy film, co czyni McDormand jedną z niewielu aktorek, które zdobyły tę nagrodę zarówno jako aktorka, jak i producentka.

McDormand zdobyła także Nagrodę Tony za najlepszą aktorkę w sztuce Good People w 2011 roku, co czyni ją jedną z niewielu aktorek, które zdobyły tzw. Potrójną Koronę Aktorstwa (Oscar, Emmy i Tony). Jej wszechstronność i talent aktorski pozwoliły jej zdobyć uznanie w różnych dziedzinach sztuki aktorskiej, od filmu, przez telewizję, aż po teatr.

Ciekawostki o Frances McDormand

Frances McDormand jest jedną z niewielu aktorek, które zdobyły Potrójną Koronę Aktorstwa, czyli Oscara, Emmy i Tony. Jest również jedną z nielicznych aktorek, które zdobyły Oscara zarówno jako aktorka, jak i producentka za film Nomadland.

Aktorka jest znana z tego, że stroni od blasku fleszy i prowadzi raczej prywatne życie. Unika mediów społecznościowych i rzadko udziela wywiadów, co sprawia, że jej życie osobiste jest owiane tajemnicą.

McDormand jest również znana z tego, że nie przywiązuje dużej wagi do wyglądu zewnętrznego i często pojawia się na czerwonym dywanie w minimalnym makijażu i prostych, wygodnych strojach. Jej naturalność i autentyczność są cenione zarówno przez fanów, jak i krytyków filmowych.

Frances McDormand mieszka obecnie w Nowym Jorku, gdzie kontynuuje swoją karierę aktorską, zarówno na scenie teatralnej, jak i w filmie. Mimo licznych sukcesów i nagród, pozostaje skromna i skupiona na swojej pracy, zawsze dążąc do doskonalenia swoich umiejętności aktorskich.

Filmografia

Filmy:

• Głosy kobiet (Women Talking), 2022, reż. Sarah Polley
• Kurier Francuski z Liberty, Kansas Evening Sun (The French Dispatch), 2021, reż. Wes Anderson
• Tragedia Makbeta (The Tragedy of Macbeth), 2021, reż. Joel Coen
• Nomadland, 2020, reż. Chloé Zhao
• Trzy billboardy za Ebbing, Missouri (Three Billboards Outside Ebbing, Missouri), 2017, reż. Martin McDonagh
• Ave, Cezar! (Hail, Caesar!), 2016, reż. Joel Coen, Ethan Coen
• Kochankowie z Księżyca. Moonrise Kingdom (Moonrise Kingdom), 2012, reż. Wes Anderson
• Promised Land, 2012, reż. Gus Van Sant
• Wszystkie odloty Cheyenne'a (This Must Be the Place), 2011, reż. Paolo Sorrentino
• Transformers 3 (Transformers: Dark of the Moon), 2011, reż. Michael Bay
• Tajne przez poufne (Burn After Reading), 2008, reż. Joel Coen, Ethan Coen
• Niezwykły dzień Panny Pettigrew (Miss Pettigrew Lives for a Day), 2008, reż. Bharat Nalluri
• Przyjaciele z kasą (Friends with Money), 2006, reż. Nicole Holofcener
• Daleka północ (North Country), 2005, reż. Niki Caro
• Æon Flux, 2005, reż. Karyn Kusama
• Last Night, 2004, reż. Sean Mewshaw
• Lepiej późno niż później (Something's Gotta Give), 2003, reż. Nancy Meyers
• Dochodzenie (City by the Sea), 2002, reż. Michael Caton-Jones
• Na wzgórzach Hollywood (Laurel Canyon), 2002, reż. Lisa Cholodenko
• Człowiek, którego nie było (The Man Who Wasn't There), 2001, reż. Joel Coen
• Upheaval, 2001, reż. Itamar Kubovy
• U progu sławy (Almost Famous), 2000, reż. Cameron Crowe
• Cudowni chłopcy (Wonder Boys), 2000, reż. Curtis Hanson
• Madeline, 1998, reż. Daisy von Scherler Mayer
• Szepty aniołów (Talk of Angels), 1998, reż. Nick Hamm
• Śmierć w obiektywie (Johnny Skidmarks), 1998, reż. John Raffo
• Rajska droga (Paradise Road), 1997, reż. Bruce Beresford
• Lęk pierwotny (Primal Fear), 1996, reż. Gregory Hoblit
• Fargo, 1996, reż. Ethan Coen, Joel Coen
• Plain Pleasures, 1996, reż. Tom Kalin
• Pod wiatr (Hidden in America), 1996, reż. Martin Bell
• Na granicy (Lone Star), 1996, reż. John Sayles
• Zacni kowboje (The Good Old Boys), 1995, reż. Tommy Lee Jones
• Ucieczka z Rangunu (Beyond Rangoon), 1995, reż. John Boorman
• Palookaville, 1995, reż. Alan Taylor
• Na skróty (Short Cuts), 1993, reż. Robert Altman
• Szalona w miłości (Crazy in Love), 1992, reż. Martha Coolidge
• Odszedł bez słowa (Passed Away), 1992, reż. Charlie Peters
• Żona rzeźnika (The Butcher's Wife), 1991, reż. Terry Hughes
• Tajna placówka (Hidden Agenda), 1990, reż. Ken Loach
• Ścieżka strachu (Miller's Crossing), 1990, reż. Ethan Coen, Joel Coen
• Człowiek ciemności (Darkman), 1990, reż. Sam Raimi
• Chattahoochee, 1989, reż. Mick Jackson
• Missisipi w ogniu (Mississippi Burning), 1988, reż. Alan Parker
• Arizona Junior (Raising Arizona), 1987, reż. Ethan Coen, Joel Coen

Seriale:

• Olive Kitteridge, 2014
• State of Grace, 2001 - 2002
• Leg Work, 1987 -

Ten artykuł napisaliśmy z pomocą sztucznej inteligencji.