Emmanuelle Seigner – życiorys i filmografia

Seigner zadebiutowała na dużym ekranie w 1984 roku w filmie Detective w reżyserii Jean-Luc Godarda. Jej kariera nabrała tempa dzięki roli w thrillerze Frantic (1988, reż. Roman Polański), gdzie zagrała u boku Harrisona Forda. Współpraca z Polańskim okazała się kluczowa dla jej kariery, a także życia osobistego. W 1992 roku wystąpiła w kolejnym filmie Polańskiego, Gorzkie gody (1992), który przyniósł jej międzynarodowe uznanie.

Emmanuelle Seigner zagrała również w wielu innych znaczących produkcjach, takich jak Dziewiąte wrota (1999, reż. Roman Polański) oraz Wenus w futrze (2013, reż. Roman Polański). Jej rola w filmie Plac Vendôme (1998, reż. Nicole Garcia) przyniosła jej nominację do Cezara dla najlepszej aktorki drugoplanowej.

Poza karierą filmową, Seigner jest także wokalistką. Współpracowała z zespołem Ultra Orange, a w 2007 roku wydała album Ultra Orange & Emmanuelle. Jej solowe albumy, takie jak Dingue (2010) i Distant Lover (2014), również cieszyły się popularnością.

Życie prywatne Emmanuelle Seigner

Emmanuelle Seigner jest żoną słynnego reżysera Romana Polańskiego, z którym pobrała się 30 sierpnia 1989 roku. Para poznała się podczas pracy nad filmem Frantic, w którym Seigner zagrała jedną z głównych ról. Małżeństwo z Polańskim przyciągało uwagę mediów, zarówno ze względu na różnicę wieku, jak i kontrowersje związane z przeszłością reżysera.

Seigner i Polański mają dwoje dzieci. Pomimo burzliwych momentów w życiu osobistym, para pozostaje razem i wspiera się nawzajem zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym. Seigner często podkreśla, że Polański miał ogromny wpływ na jej rozwój jako aktorki i artystki.

Emmanuelle Seigner jest znana z silnej osobowości i niebojącej się wyrażać swoich opinii. Często angażuje się w różne projekty artystyczne i społeczne, a także wspiera działania na rzecz praw kobiet. Jej związek z Polańskim, mimo kontrowersji, jest jednym z najbardziej trwałych w świecie filmowym.

Seigner jest również bardzo związana ze swoją rodziną. Jej siostry, Mathilde i Marie-Amélie, również są znanymi postaciami w świecie francuskiej kultury. Emmanuelle często podkreśla, że rodzina jest dla niej najważniejsza i że czerpie z niej siłę do dalszej pracy i twórczości.

Kariera i nagrody Emmanuelle Seigner

Kariera Emmanuelle Seigner rozpoczęła się w 1984 roku, kiedy to zadebiutowała w filmie Detective w reżyserii Jean-Luc Godarda. Jednak to rola w thrillerze Frantic (1988, reż. Roman Polański) przyniosła jej międzynarodową sławę. W filmie tym zagrała u boku Harrisona Forda, a jej kreacja młodej Francuzki, Michelle, została bardzo dobrze przyjęta przez krytyków.

Współpraca z Romanem Polańskim okazała się kluczowa dla jej kariery. W 1992 roku zagrała główną rolę w filmie Gorzkie gody, który również został wyreżyserowany przez Polańskiego. Film ten przyniósł jej jeszcze większe uznanie i umocnił jej pozycję w świecie kina. Kolejne ważne role to m.in. w filmach Dziewiąte wrota (1999, reż. Roman Polański) oraz Wenus w futrze (2013, reż. Roman Polański).

Seigner była również nominowana do wielu nagród. Jej rola w filmie Plac Vendôme (1998, reż. Nicole Garcia) przyniosła jej nominację do Cezara dla najlepszej aktorki drugoplanowej. W 2007 roku została nominowana do nagrody Satelita dla najlepszej aktorki drugoplanowej za rolę w filmie Niczego nie żałuję – Edith Piaf.

Poza aktorstwem, Emmanuelle Seigner jest również uznaną wokalistką. W 2007 roku wydała album Ultra Orange & Emmanuelle wraz z zespołem Ultra Orange. Jej solowe albumy, takie jak Dingue (2010) i Distant Lover (2014), zdobyły uznanie zarówno wśród krytyków, jak i publiczności. Seigner współpracowała również z wieloma innymi artystami, m.in. z Brettem Andersonem, z którym nagrała singiel Les mots simples (2008).

Ciekawostki Emmanuelle Seigner

Emmanuelle Seigner jest nie tylko utalentowaną aktorką i wokalistką, ale również osobą o wielu zainteresowaniach. W młodości uczęszczała do katolickiej szkoły, co miało wpływ na jej wychowanie i podejście do życia. Seigner uważa swoją rolę w filmie Frantic za najlepszą w swojej karierze.

Współpraca z Romanem Polańskim nie ograniczała się tylko do życia zawodowego. Para jest małżeństwem od 1989 roku i ma dwoje dzieci. Seigner często podkreśla, że Polański miał ogromny wpływ na jej rozwój jako artystki. Ich związek, mimo kontrowersji, jest jednym z najbardziej trwałych w świecie filmowym.

Emmanuelle Seigner jest również aktywna społecznie. Angażuje się w różne projekty na rzecz praw kobiet i często wyraża swoje opinie na tematy społeczne. Jest znana z silnej osobowości i niebojącej się wyrażać swoich przekonań.

Seigner jest również bardzo związana ze swoją rodziną. Jej siostry, Mathilde i Marie-Amélie, również są znanymi postaciami w świecie francuskiej kultury. Emmanuelle często podkreśla, że rodzina jest dla niej najważniejsza i że czerpie z niej siłę do dalszej pracy i twórczości.

Filmografia

Filmy:

• Oficer i szpieg (J’accuse), 2019, reż. Roman Polański
• Van Gogh. U bram wieczności (At Eternity's Gate), 2018, reż. Julian Schnabel
• Prawdziwa historia (D'après une histoire vraie), 2017, reż. Roman Polański
• Podarować życie (Réparer les vivants), 2016, reż. Katell Quillévéré
• Le divan de Staline, 2016, reż. Fanny Ardant
• Oblężenie Jadotville (The Siege of Jadotville), 2016, reż. Richie Smyth
• Wenus w futrze (La Vénus à la fourrure), 2013, reż. Roman Polański
• Croire, 2013, reż. Nicolas Cazalé
• Człowiek śmiechu (L'Homme qui rit), 2012, reż. Jean-Pierre Améris
• Quelques heures de printemps, 2012, reż. Stéphane Brizé
• U niej w domu (Dans la maison), 2012, reż. François Ozon
• Chicas, 2010, reż. Yasmina Reza
• Essential Killing, 2010, reż. Jerzy Skolimowski
• Giallo: Kolekcjoner piękna (Giallo), 2009, reż. Dario Argento
• Zmiana planów (Le Code a changé), 2009, reż. Danièle Thompson
• Cztery ostatnie pieśni (Four Last Songs), 2007, reż. Francesca Joseph
• Niczego nie żałuję - Edith Piaf (La môme), 2007, reż. Olivier Dahan
• Motyl i skafander (Le scaphandre et le papillon), 2007, reż. Julian Schnabel
• Lou Reed - Berlin (Lou Reed's Berlin), 2007, reż. Julian Schnabel
• Kulisy sławy (Backstage), 2005, reż. Emmanuelle Bercot
• I żyli długo i szczęśliwie (Ils se marièrent et eurent beaucoup d'enfants), 2004, reż. Yvan Attal
• Pozory i złudzenia (Corps à corps), 2003, reż. François Hanss
• Os Imortais, 2003, reż. António-Pedro Vasconcelos
• Sans toi, 2003, reż. Liria Bégéja
• Streghe verso nord, 2001, reż. Giovanni Veronesi
• Laguna, 2001, reż. Dennis Berry
• Fernando Krapp m'a écrit cette lettre, 2000, reż. Yves Di Tullio,Bernard Murat
• Dziewiąte wrota (The Ninth Gate), 1999, reż. Roman Polański
• Buddy Boy, 1999, reż. Mark Hanlon
• Plac Vendome (Place Vendôme), 1998, reż. Nicole Garcia
• Złodziej prędkości (RPM), 1998, reż. Ian Sharp
• Nirvana, 1997, reż. Gabriele Salvatores
• The Gods Must Be Daring (La divine poursuite), 1997, reż. Michel Deville
• Pourvu que ça dure, 1996, reż. Michel Thibaud
• Le Sourire, 1994, reż. Claude Miller
• Gorzkie gody (Bitter Moon), 1992, reż. Roman Polański
• Il Male oscuro, 1990, reż. Mario Monicelli
• Frantic, 1988, reż. Roman Polański
• Cours privé, 1986, reż. Pierre Granier-Deferre
• Detektyw (Détective), 1985, reż. Jean-Luc Godard
• Rok meduzy (L'Année des méduses), 1984, reż. Christopher Frank

Seriale:

• Poza wszelkim podejrzeniem (Insoupçonnable), 2018 -, reż. Virginie Brac,Allan Cubitt
• Love Stories, 2007 -

Ten artykuł napisaliśmy z pomocą sztucznej inteligencji.