Connie Nielsen – życiorys i filmografia

Connie Nielsen – życiorys i filmografia

19 August 2024

Connie Inge-Lise Nielsen, znana po prostu jako Connie Nielsen, to duńska aktorka, która zdobyła międzynarodową sławę dzięki swoim rolom w hollywoodzkich produkcjach. Urodziła się 3 lipca 1965 roku w Frederikshavn w Danii. Karierę aktorską rozpoczęła we Francji, a jej debiut filmowy miał miejsce w 1984 roku w filmie Par où t'es rentré? On t'a pas vu sortir w reżyserii Philippe'a Clair'a. Wkrótce potem przeniosła się do Włoch, gdzie kontynuowała swoją karierę, występując w kilku włoskich produkcjach.

Największą popularność przyniosła jej rola Lucilli w epickim dramacie historycznym Gladiator (2000, reż. Ridley Scott), gdzie zagrała u boku Russella Crowe'a i Joaquina Phoenixa. Film ten zdobył wiele nagród, w tym Oscara za najlepszy film, co znacznie zwiększyło rozpoznawalność Nielsen. Inne znane filmy z jej udziałem to Diabelski adwokat (The Devil's Advocate), 1997, reż. Taylor Hackford, Mission to Mars (2000, reż. Brian De Palma), Basic (2003, reż. John McTiernan) oraz Bracia (Brothers), 2009, reż. Susanne Bier.

W ostatnich latach Connie Nielsen była również widoczna w popularnych produkcjach telewizyjnych i filmowych, takich jak Wonder Woman (2017, reż. Patty Jenkins) oraz Justice League (2017, reż. Zack Snyder), gdzie wcieliła się w postać Hippolity, królowej Amazonek. Jej kariera obejmuje zarówno role dramatyczne, jak i akcji, co świadczy o jej wszechstronności jako aktorki.

Życie prywatne Connie Nielsen

Connie Nielsen jest osobą, która ceni sobie prywatność, ale kilka aspektów jej życia osobistego jest znanych publicznie. Mówi biegle w sześciu językach: duńskim, angielskim, francuskim, niemieckim, włoskim i szwedzkim, co niewątpliwie ułatwia jej pracę w międzynarodowych produkcjach. Jest matką dwóch synów: Sebastiana, który jest owocem jej wcześniejszego związku, oraz Bryce'a Ulrich-Nielsena.

Nielsen jest również znana ze swojego nietypowego hobby, jakim jest zbieranie luksusowych okularów przeciwsłonecznych. Jest to pasja, którą pielęgnuje od wielu lat i która stała się jej znakiem rozpoznawczym w świecie mody i stylu. Aktorka mieszkała w różnych miejscach na świecie, w tym we Francji, Włoszech i Stanach Zjednoczonych, co pozwoliło jej na rozwinięcie kariery w różnych kulturach i środowiskach filmowych.

Jej życie osobiste nie zawsze było łatwe, ale Nielsen zawsze starała się zachować równowagę między karierą a rodziną. W wywiadach często podkreśla, jak ważne są dla niej relacje z bliskimi i jak stara się spędzać jak najwięcej czasu z dziećmi, mimo napiętego harmonogramu zawodowego. Aktorka jest również zaangażowana w różne działania charytatywne, choć rzadko o nich mówi publicznie, co świadczy o jej skromności i autentycznym podejściu do pomocy innym.

Kariera i nagrody Connie Nielsen

Kariera Connie Nielsen rozpoczęła się we Francji, gdzie zadebiutowała w filmie Par où t'es rentré? On t'a pas vu sortir (1984, reż. Philippe Clair). Następnie przeniosła się do Włoch, gdzie zagrała w kilku filmach, zanim w końcu trafiła do Hollywood. Jej przełomową rolą była postać Lucilli w filmie Gladiator (2000, reż. Ridley Scott), który zdobył ogromne uznanie krytyków i publiczności na całym świecie.

Po sukcesie Gladiatora, Nielsen zagrała w wielu innych znaczących produkcjach, takich jak Diabelski adwokat (The Devil's Advocate), 1997, reż. Taylor Hackford, gdzie wystąpiła u boku Keanu Reevesa i Al Pacino. Kolejnym ważnym filmem w jej karierze był Mission to Mars (2000, reż. Brian De Palma), w którym zagrała rolę Terri Fisher. W 2003 roku zagrała w filmie Basic (reż. John McTiernan), gdzie wcieliła się w postać kapitan Julie Osborne.

W 2009 roku Nielsen zagrała w duńskim filmie Bracia (Brothers, reż. Susanne Bier), który zdobył wiele nagród na międzynarodowych festiwalach filmowych. Jej rola w tym filmie była wysoko oceniana przez krytyków, co umocniło jej pozycję jako jednej z najbardziej utalentowanych aktorek swojego pokolenia.

W ostatnich latach Nielsen zyskała popularność dzięki rolom w filmach superbohaterskich, takich jak Wonder Woman (2017, reż. Patty Jenkins) oraz Justice League (2017, reż. Zack Snyder), gdzie wcieliła się w postać Hippolity, królowej Amazonek. Jej występy w tych filmach zostały docenione zarówno przez fanów, jak i krytyków, co przyczyniło się do dalszego wzrostu jej popularności.

Ciekawostki Connie Nielsen

Connie Nielsen jest osobą o wielu talentach i zainteresowaniach. Mówi biegle w sześciu językach: duńskim, angielskim, francuskim, niemieckim, włoskim i szwedzkim, co jest rzadkością wśród aktorów hollywoodzkich. Jej umiejętności językowe pozwoliły jej na pracę w różnych krajach i kulturach, co z pewnością przyczyniło się do jej wszechstronności jako aktorki.

Jednym z nietypowych hobby Nielsen jest zbieranie luksusowych okularów przeciwsłonecznych. Aktorka posiada imponującą kolekcję, którą gromadzi od wielu lat. Jej zamiłowanie do mody i stylu jest widoczne również na czerwonych dywanach, gdzie często prezentuje się w eleganckich i stylowych kreacjach.

Nielsen jest również znana ze swojego zaangażowania w działalność charytatywną. Choć rzadko mówi o tym publicznie, aktorka regularnie wspiera różne organizacje i inicjatywy charytatywne. Jej skromność i autentyczne podejście do pomocy innym sprawiają, że jest ceniona nie tylko jako aktorka, ale również jako osoba.

Filmografia

Filmy:

  • Tonight at Noon, 2024, reż. Michael Almereyda
  • Gladiator 2, 2024, reż. Ridley Scott
  • Origin, 2023, reż. Ava DuVernay
  • Zabójcza gra (Role Play), 2023, reż. Thomas Vincent
  • A Week in Paradise, 2022, reż. Philippe Martinez
  • Liga Sprawiedliwości Zacka Snydera (Zack Snyder's Justice League), 2021, reż. Zack Snyder
  • Nikt (Nobody), 2021, reż. Ilya Naishuller
  • Wonder Woman 1984, 2020, reż. Patty Jenkins
  • Dziedzictwo (Inheritance), 2020, reż. Vaughn Stein
  • Znajdę Cię (Music, War and Love), 2019, reż. Martha Coolidge
  • W otchłani lęku (Sea Fever), 2019, reż. Neasa Hardiman
  • Projekt Larson (The Catcher Was a Spy), 2018, reż. Ben Lewin
  • John Stratton (Stratton), 2017, reż. Simon West
  • Wonder Woman, 2017, reż. Patty Jenkins
  • Liga Sprawiedliwości (Justice League), 2017, reż. Zack Snyder
  • The 11th, 2016, reż. Xavier Nemo
  • Spowiedzi (Le confessioni), 2016, reż. Roberto Andò
  • Kobieta lew (Løvekvinnen), 2016, reż. Vibeke Idsøe
  • Ali and Nino, 2016, reż. Asif Kapadia
  • Kongresmen (The Runner), 2015, reż. Austin Stark
  • Unveiled, 2015, reż. Yves Simoneau
  • 72 godziny (3 Days to Kill), 2014, reż. McG
  • Terra Infirma, 2014, reż. Christopher Cain
  • All Relative, 2014, reż. J.C. Khoury
  • Od początku (Return To Zero), 2014, reż. Sean Hanish
  • Nimfomanka - Część I (Nymphomaniac), 2013, reż. Lars von Trier
  • Hemingway i Gellhorn (Hemingway & Gellhorn), 2012, reż. Philip Kaufman
  • There Lies Hope, 2012, reż. Scott Hillenbrand
  • Ostatnia miłość na Ziemi (Perfect Sense), 2011, reż. David Mackenzie
  • Kidnappet, 2010, reż. Vibeke Muasya
  • Blask tęczy (A Shine of Rainbows), 2009, reż. Vic Sarin
  • Danny Fricke, 2008, reż. Michael Dinner
  • Bitwa w Seattle (Battle in Seattle), 2007, reż. Stuart Townsend
  • W stanie zagrożenia (The Situation), 2006, reż. Philip Haas
  • VI Batalion (The Great Raid), 2005, reż. John Dahl
  • Zimne dranie (The Ice Harvest), 2005, reż. Harold Ramis
  • Bracia (Brødre), 2004, reż. Susanne Bier
  • Zwrot do nadawcy (Return to Sender), 2004, reż. Bille August
  • Nożownik (The Hunted), 2003, reż. William Friedkin
  • Sekcja 8. (Basic), 2003, reż. John McTiernan
  • Zdjęcie w godzinę (One Hour Photo), 2002, reż. Mark Romanek
  • Demonlover, 2002, reż. Olivier Assayas
  • Misja na Marsa (Mission to Mars), 2000, reż. Brian De Palma
  • Gladiator, 2000, reż. Ridley Scott
  • Niewinni (Dark Summer), 2000, reż. Gregory Marquette
  • Podróże (Voyages), 1999, reż. Emmanuel Finkiel
  • Galaktyczny wojownik (Soldier), 1998, reż. Paul W.S. Anderson
  • Rushmore, 1998, reż. Wes Anderson
  • Wieczna północ (Permanent Midnight), 1998, reż. David Veloz
  • Adwokat diabła (The Devil's Advocate), 1997, reż. Taylor Hackford
  • Podróż (Voyage), 1993, reż. John Mackenzie
  • Le Paradis absolument, 1993, reż. Patrick Volson
  • Vacanze di Natale '91, 1991, reż. Enrico Oldoini
  • Par ou t'es rentré? On t'a pas vu sortir, 1984, reż. Philippe Clair

Seriale:

  • Marzycielka – Stając się Karen Blixen (Drømmeren), 2022, reż. Dunja Gry Jensen
  • Close to Me, 2021
  • I Am the Night, 2019 -, reż. Sam Sheridan
  • The Following, 2013 - 2015, reż. Kevin Williamson
  • Liberty, 2018 -, reż. Asger Leth
  • Boss, 2011 - 2012, reż. Farhad Safinia
  • Colletti bianchi, 1988 -

Ten artykuł napisaliśmy z pomocą sztucznej inteligencji.

Udostępnij