Charlotte Gainsbourg – życiorys i filmografia

Charlotte rozpoczęła swoją karierę aktorską w młodym wieku, debiutując w filmie Słowa i muzyka (Paroles et musique), 1984, reż. Élie Chouraqui. W 1985 roku zagrała w filmie Złośnica (L'Effrontée), 1985, reż. Claude Miller, za który otrzymała nagrodę Cezara dla najbardziej obiecującej aktorki. Jej kolejne role obejmują Charlotte na zawsze (Charlotte for Ever), 1986, reż. Serge Gainsbourg oraz Mała złodziejka (La Petite voleuse), 1988, reż. Claude Miller.

W latach 90. Gainsbourg kontynuowała swoją karierę, grając w takich filmach jak Cementowy ogród (The Cement Garden), 1993, reż. Andrew Birkin oraz Jane Eyre, 1996, reż. Franco Zeffirelli. W 2003 roku zadebiutowała w amerykańskim kinie w filmie 21 gramów (21 Grams), 2003, reż. Alejandro González Iñárritu, gdzie zagrała u boku Seana Penna i Naomi Watts.

Jej filmografia obejmuje również takie produkcje jak Nimfomanka (Nymphomaniac), 2013, reż. Lars von Trier, Dzień Niepodległości: Odrodzenie (Independence Day: Resurgence), 2016, reż. Roland Emmerich oraz Pierwszy śnieg (The Snowman), 2017, reż. Tomas Alfredson. W 2022 roku wystąpiła w filmie Bielmo (The Pale Blue Eye), reż. Scott Cooper.

Życie prywatne Charlotte Gainsbourg

Charlotte Gainsbourg jest nie tylko znakomitą aktorką, ale także osobą o bogatym życiu prywatnym. W 1991 roku poznała francuskiego aktora i reżysera Yvana Attala, z którym jest związana do dziś. Para ma troje dzieci, jednak aktorka i reżyser zdecydowali się nigdy nie wziąć ślubu, co jest rzadkością w świecie show-biznesu.

W 2007 roku Gainsbourg przeżyła poważny wypadek, który zmusił ją do poddania się operacji mózgu. Doświadczenie to miało ogromny wpływ na jej życie osobiste i zawodowe. Po tym wydarzeniu Charlotte stała się bardziej świadoma kruchości życia i zaczęła jeszcze bardziej doceniać swoje relacje z bliskimi.

Charlotte Gainsbourg jest również znana ze swojego zaangażowania w działalność charytatywną. Wspiera różne organizacje, które pomagają dzieciom i rodzinom w potrzebie. Jej działalność filantropijna jest dowodem na to, że mimo swojej sławy, pozostaje osobą o wielkim sercu.

Gainsbourg jest także utalentowaną piosenkarką. Jej albumy, takie jak Charlotte for Ever (1986) oraz IRM (2009), zdobyły uznanie zarówno krytyków, jak i fanów. Współpracowała z takimi artystami jak Beck, który wyprodukował jej album IRM. Muzyka jest dla niej nie tylko sposobem na wyrażenie siebie, ale także formą terapii, która pomaga jej radzić sobie z trudnymi momentami w życiu.

Kariera i nagrody Charlotte Gainsbourg

Kariera Charlotte Gainsbourg jest pełna sukcesów zarówno w filmie, jak i muzyce. Jej debiut aktorski miał miejsce w 1984 roku w filmie Słowa i muzyka (Paroles et musique), co otworzyło jej drzwi do świata kina. W 1985 roku zagrała w filmie Złośnica (L'Effrontée), za który otrzymała nagrodę Cezara dla najbardziej obiecującej aktorki.

W 2000 roku zdobyła kolejnego Cezara, tym razem dla najlepszej aktorki drugoplanowej za rolę w filmie Gwiazkowy deser (La Bûche), 1999, reż. Danièle Thompson. Jej talent aktorski został również doceniony na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes, gdzie w 2009 roku otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki za rolę w filmie Antychryst (Antichrist), 2009, reż. Lars von Trier.

Gainsbourg jest również znana ze swojej współpracy z reżyserem Larsem von Trierem. Oprócz Antychrysta, zagrała także w jego filmach Melancholia, 2011 oraz Nimfomanka (Nymphomaniac), 2013. Jej odważne i kontrowersyjne role w tych filmach przyniosły jej uznanie zarówno krytyków, jak i widzów.

W 2016 roku Gainsbourg zagrała w hollywoodzkim blockbusterze Dzień Niepodległości: Odrodzenie (Independence Day: Resurgence), reż. Roland Emmerich, co umocniło jej pozycję w międzynarodowym kinie. W 2017 roku wystąpiła w thrillerze Pierwszy śnieg (The Snowman), reż. Tomas Alfredson, gdzie zagrała u boku Michaela Fassbendera.

Charlotte Gainsbourg jest również uznaną piosenkarką. Jej album IRM, wyprodukowany przez Becka, zdobył uznanie krytyków i fanów. W 2010 roku wydała album Stage Whisper, który zawiera zarówno nowe utwory, jak i nagrania koncertowe. Jej muzyka jest często opisywana jako intymna i osobista, co odzwierciedla jej wrażliwość jako artystki.

Ciekawostki o Charlotte Gainsbourg

Charlotte Gainsbourg jest córką dwóch ikon: Serge'a Gainsbourga i Jane Birkin. Jej ojciec napisał dla niej cały album zatytułowany Charlotte for Ever, który ukazał się w 1986 roku. Album ten był również ścieżką dźwiękową do filmu o tym samym tytule, w którym Charlotte zagrała główną rolę.

W 2007 roku Gainsbourg przeszła poważną operację mózgu po wypadku narciarskim. To traumatyczne doświadczenie miało ogromny wpływ na jej życie i twórczość. Po operacji Charlotte stała się bardziej świadoma kruchości życia i zaczęła bardziej cenić swoje relacje z bliskimi.

Charlotte jest również znana ze swojego unikalnego stylu. Często jest opisywana jako ikona mody, a jej styl łączy w sobie elegancję z nutą bohemy. Jej naturalna uroda i wyczucie stylu sprawiają, że jest często zapraszana na pokazy mody i sesje zdjęciowe dla prestiżowych magazynów.

Pomimo swojej sławy, Charlotte Gainsbourg pozostaje osobą bardzo prywatną. Rzadko udziela wywiadów i stara się chronić swoje życie osobiste przed mediami. Jej skromność i autentyczność sprawiają, że jest uwielbiana zarówno przez fanów, jak i kolegów z branży.

Filmografia

Filmy:

• Alpha Gang (2023), reż. Nathan Zellner, David Zellner
• Life for Real (La vie pour de vrai) (2023), reż. Dany Boon
• Dopóki mnie pamiętasz (The Almond and the Seahorse) (2022), reż. Celyn Jones, Tom Stern
• Bielmo (The Pale Blue Eye) (2022), reż. Scott Cooper
• Pasażerowie nocy (Les passagers de la nuit) (2022), reż. Mikhaël Hers
• Sundown (2021), reż. Michel Franco
• Oskarżony (Les choses humaines) (2021), reż. Yvan Attal
• French Water (2021), reż. Jim Jarmusch
• Suzanna Andler (2020), reż. Benoît Jacquot
• Pieskie życie (Mon chien stupide) (2019), reż. Yvan Attal
• Lux Æterna (2019), reż. Gaspar Noé
• Guy (2018), reż. Alex Lutz
• I Think We're Alone Now (2018), reż. Reed Morano
• Pierwszy śnieg (The Snowman) (2017), reż. Tomas Alfredson
• Obietnica poranka (La promesse de l'aube) (2017), reż. Éric Barbier
• Kobiety mojego życia (Les fantômes d'Ismaël) (2017), reż. Arnaud Desplechin
• Wzloty i upadki Normana (Norman: The Moderate Rise and Tragic Fall of a New York Fixer) (2016), reż. Joseph Cedar
• Dzień Niepodległości: Odrodzenie (Independence Day: Resurgence) (2016), reż. Roland Emmerich
• Prawdziwe zbrodnie (True Crimes) (2016), reż. Alexandros Avranas
• They Are Everywhere (Ils sont partout) (2016), reż. Yvan Attal
• Every Thing Will Be Fine (2015), reż. Wim Wenders
• 3 serca (3 coeurs) (2014), reż. Benoît Jacquot
• Son épouse (2014), reż. Michel Spinosa
• Samba (2014), reż. Olivier Nakache, Éric Toledano
• Dziewczynka z kotem (Incompresa) (2014), reż. Asia Argento
• Nimfomanka - Część I (Nymphomaniac) (2013), reż. Lars von Trier
• Nimfomanka - Część II (The Nymphomaniac Part 2) (2013), reż. Lars von Trier
• Jacky w królestwie kobiet (Jacky au royaume des filles) (2013), reż. Riad Sattouf
• Confession of a Child of the Century (2012), reż. Sylvie Verheyde
• Do Not Disturb (III) (Do Not Disturb) (2012), reż. Yvan Attal
• Melancholia (2011), reż. Lars von Trier
• Drzewo (The Tree) (2010), reż. Julie Bertuccelli
• Zagadka przeznaczenia (The City of Your Final Destination) (2009), reż. James Ivory
• Antychryst (Antichrist) (2009), reż. Lars von Trier
• Zagubieni w miłości (Persécution) (2009), reż. Patrice Chéreau
• My Heart Laid Bare (2008), reż. Yi Zhou
• I'm Not There. Gdzie indziej jestem (I'm Not There) (2007), reż. Todd Haynes
• Jak we śnie (La science des rêves) (2006), reż. Michel Gondry
• Złote wrota (Nuovomondo) (2006), reż. Emanuele Crialese
• Układ idealny (Prête-moi ta main) (2006), reż. Eric Lartigau
• Jeden odchodzi, drugi zostaje (L'Un reste, l'autre part) (2005), reż. Claude Berri
• Leming (Lemming) (2005), reż. Dominik Moll
• I żyli długo i szczęśliwie (Ils se marièrent et eurent beaucoup d'enfants) (2004), reż. Yvan Attal
• Une star internationale (2004), reż. Laure Marsac
• 21 gramów (21 Grams) (2003), reż. Alejandro González Iñárritu
• Moja żona jest aktorką (Ma femme est une actrice) (2001), reż. Yvan Attal
• Felix i Lola (Felix et Lola) (2001), reż. Patrice Leconte
• Passionnément (2000), reż. Bruno Nuytten
• Intruz (The Intruder) (1999), reż. David Bailey
• Gwiazdkowy deser (La bûche) (1999), reż. Danièle Thompson
• Jane Eyre (1996), reż. Franco Zeffirelli
• Love, etc. (1996), reż. Marion Vernoux
• Anna Oz (1996), reż. Eric Rochant
• Śmiertelne zmęczenie (Grosse fatigue) (1994), reż. Michel Blanc
• Cementowy ogród (The Cement Garden) (1993), reż. Andrew Birkin
• Amoureuse (1992), reż. Jacques Doillon
• Dziękuję ci, życie (Merci la vie) (1991), reż. Bertrand Blier
• In the Eyes of the World (Aux yeux du monde) (1991), reż. Eric Rochant
• Słońce także nocą (Il Sole anche di notte) (1990), reż. Paolo Taviani, Vittorio Taviani
• Mała złodziejka (La petite voleuse) (1988), reż. Claude Miller
• Agnès V. o Jane B. (Jane B. par Agnès V.) (1987), reż. Agnès Varda
• Kung-Fu master (1987), reż. Agnès Varda
• Charlotte na zawsze (Charlotte for Ever) (1986), reż. Serge Gainsbourg
• Złośnica (L'Effrontée) (1985), reż. Claude Miller
• The Temptation of Isabelle (La tentation d'Isabelle) (1985), reż. Jacques Doillon
• Słowa i muzyka (Paroles et musique) (1984), reż. Élie Chouraqui

Seriale:

• Norymberga (Nuremberg) (2000)
• Nędznicy (Les misérables) (2000)

Ten artykuł napisaliśmy z pomocą sztucznej inteligencji.