Carrie Fisher, urodzona 21 października 1956 roku w Beverly Hills, Kalifornia, była amerykańską aktorką, pisarką i scenarzystką, znaną przede wszystkim z roli księżniczki Leii w serii filmów Gwiezdne wojny. Była córką aktorki Debbie Reynolds i piosenkarza Eddiego Fishera. Fisher zadebiutowała na dużym ekranie w 1975 roku w komedii romantycznej Szampon (Shampoo), reż. Hal Ashby, gdzie zagrała u boku Warrena Beatty'ego. Jednak to rola w Gwiezdnych wojnach (Star Wars), 1977, reż. George Lucas przyniosła jej międzynarodową sławę i uznanie.
W trakcie swojej kariery Fisher wystąpiła w wielu filmach, takich jak Jay i Cichy Bob kontratakują (Jay and Silent Bob Strike Back), 2001, reż. Kevin Smith, Aniołki Charliego: Zawrotna szybkość (Charlie's Angels: Full Throttle), 2003, reż. McG, oraz Fanboys, 2009, reż. Kyle Newman. Powróciła również do roli Leii w nowych odsłonach Gwiezdnych wojen: Przebudzenie Mocy (The Force Awakens), 2015, reż. J.J. Abrams, Ostatni Jedi (The Last Jedi), 2017, reż. Rian Johnson, oraz Skywalker. Odrodzenie (The Rise of Skywalker), 2019, reż. J.J. Abrams.
Oprócz aktorstwa, Carrie Fisher była również utalentowaną pisarką. Napisała kilka książek, w tym autobiograficzne The Princess Diarist oraz Wishful Drinking (Księżniczka po przejściach). Jej powieść Postcards from the Edge (Pocztówki znad krawędzi) została zaadaptowana na film, w którym zagrały Meryl Streep i Shirley MacLaine.
Carrie Fisher była znana nie tylko z kariery zawodowej, ale także z burzliwego życia prywatnego. Była córką dwóch ikon Hollywood: Debbie Reynolds i Eddiego Fishera. Jej rodzice rozwiedli się, gdy była jeszcze dzieckiem, co miało duży wpływ na jej życie. Fisher była dwukrotnie zaręczona, ale nigdy nie wyszła za mąż. Miała córkę, Billie Lourd, z jej związku z Bryanem Lourd.
Fisher otwarcie mówiła o swoich problemach zdrowotnych, w tym o zmaganiach z uzależnieniem od narkotyków i alkoholu oraz z chorobą afektywną dwubiegunową. W swoich książkach i wywiadach często poruszała te tematy, starając się zwiększyć świadomość i zrozumienie dla osób borykających się z podobnymi problemami. Jej szczerość i otwartość w tych kwestiach zyskały jej szacunek i podziw wielu ludzi.
W 2016 roku, podczas lotu z Londynu do Los Angeles, Fisher doznała zawału serca. Zmarła kilka dni później, 27 grudnia 2016 roku, w wieku 60 lat. Jej matka, Debbie Reynolds, zmarła dzień później, co było ogromnym wstrząsem dla rodziny i fanów na całym świecie. Fisher i Reynolds zostały pochowane razem w Los Angeles.
Pomimo trudności, z jakimi się zmagała, Fisher była niezwykle utalentowaną i wpływową osobą. Jej prace jako aktorki, pisarki i scenarzystki pozostawiły trwały ślad w kulturze popularnej. Jej dziedzictwo żyje dalej nie tylko dzięki filmom i książkom, ale także dzięki jej otwartości na temat zdrowia psychicznego i uzależnień.
Kariera Carrie Fisher była pełna sukcesów i różnorodnych ról. Jej przełomowa rola jako księżniczka Leia w Gwiezdnych wojnach przyniosła jej międzynarodową sławę i uczyniła ją ikoną popkultury. Fisher zagrała w trzech pierwszych filmach z serii: Gwiezdne wojny (Star Wars), 1977, reż. George Lucas, Imperium kontratakuje (The Empire Strikes Back), 1980, reż. Irvin Kershner, oraz Powrót Jedi (Return of the Jedi), 1983, reż. Richard Marquand. Jej rola była nie tylko ważna dla fabuły, ale także stała się symbolem silnych, niezależnych kobiet w kinie.
Po sukcesie Gwiezdnych wojen, Fisher kontynuowała karierę aktorską, występując w takich filmach jak Blues Brothers (The Blues Brothers), 1980, reż. John Landis, Hannah i jej siostry (Hannah and Her Sisters), 1986, reż. Woody Allen, oraz Kiedy Harry poznał Sally (When Harry Met Sally), 1989, reż. Rob Reiner. W 2000 roku zagrała w filmie Fanboys, reż. Kyle Newman, który stał się kultowym hitem wśród fanów Gwiezdnych wojen.
Fisher była również utalentowaną pisarką i scenarzystką. Jej powieść Postcards from the Edge (Pocztówki znad krawędzi), 1987, została zaadaptowana na film w 1990 roku, w którym zagrały Meryl Streep i Shirley MacLaine. Fisher napisała także scenariusze do kilku filmów i programów telewizyjnych, w tym do filmu These Old Broads, 2001, w którym wystąpiły jej matka Debbie Reynolds oraz Elizabeth Taylor.
W trakcie swojej kariery Fisher zdobyła wiele nagród i wyróżnień. Otrzymała nominacje do nagród Saturn za rolę w Gwiezdnych wojnach oraz była wielokrotnie nagradzana za swoje prace literackie. Jej książka Wishful Drinking została zaadaptowana na monodram, który Fisher wystawiała na scenach teatralnych, a później został przekształcony w film dokumentalny wyprodukowany przez HBO.
Carrie Fisher była nie tylko utalentowaną aktorką i pisarką, ale także osobą o wielu interesujących aspektach życia. Jednym z najbardziej znanych faktów o niej jest to, że była córką dwóch ikon Hollywood: Debbie Reynolds i Eddiego Fishera. Jej rodzice byli jednymi z najbardziej znanych gwiazd swoich czasów, co sprawiło, że Fisher dorastała w blasku fleszy.
Fisher była również znana ze swojego poczucia humoru i autoironii. Często żartowała na temat swojej roli księżniczki Leii oraz swojej kariery aktorskiej. Jej książka Wishful Drinking jest pełna anegdot i dowcipów na temat jej życia i kariery. Fisher była również znana z tego, że potrafiła śmiać się z własnych problemów zdrowotnych, w tym z choroby afektywnej dwubiegunowej, którą zdiagnozowano u niej w latach 80.
Jednym z mniej znanych faktów o Fisher jest to, że była także utalentowaną scenarzystką. Oprócz pisania książek, Fisher pracowała jako tzw. "script doctor", poprawiając scenariusze do wielu filmów, w tym Hook, 1991, reż. Steven Spielberg, Zakonnica w przebraniu (Sister Act), 1992, reż. Emile Ardolino, oraz Facet z odzysku (The Wedding Singer), 1998, reż. Frank Coraci.
Fisher była również aktywistką na rzecz zdrowia psychicznego. W swoich książkach i wywiadach często poruszała temat swojej choroby oraz walki z uzależnieniami. Jej otwartość i szczerość w tych kwestiach pomogły zwiększyć świadomość i zrozumienie dla osób borykających się z podobnymi problemami.
Ten artykuł napisaliśmy z pomocą sztucznej inteligencji.