Ryszarda Hanin – Życie, Kariera i Najważniejsze Role

Ryszarda Hanin – Życie, Kariera i Najważniejsze Role

8 September 2025

Ryszarda Hanin, urodzona jako Szarlota Hahn w 1919 roku we Lwowie, to jedna z najbardziej znamienitych postaci polskiego kina i teatru okresu powojennego. Wywodziła się z zamożnej, spolonizowanej rodziny żydowskiej, a jej artystyczna droga zaczęła się już w dzieciństwie – uczyła się śpiewu, tańca, a nawet jazdy na łyżwach. Studiowała literaturę francuską na Sorbonie w Paryżu, jednocześnie rozwijając aktorskie umiejętności pod okiem Charles’a Dullina w Studiu przy Théâtre de l’Atelier. Jednak wybuch II wojny światowej brutalnie przerwał jej plany – musiała wrócić do Polski, a potem uciekać do ZSRR, gdzie zaczęła budować swoją karierę, współtworząc teatr wojskowy i pracując w radiu.

Kariera aktorska Ryszardy Hanin – najważniejsze filmy i seriale

Po wojnie Hanin osiedliła się w Warszawie i już w 1946 roku zadebiutowała na dużym ekranie. Jej dorobek jest imponujący – zagrała w około 67 filmach fabularnych, niemal 100 spektaklach telewizyjnych, ponad 60 sztukach teatralnych oraz wystąpiła w 147 produkcjach radiowych. Znacie ją z pewnością z takich ról jak:

  • Melania Kicała w filmie Gra (1975)
  • Kucharka Żarnecka w serialu Noce i dnie (1975)
  • Doktor Jadwiga Yanda w kultowej komedii Seksmisja (1983)
  • Heimannowa w serialu wojennym Polskie drogi (1976)
  • Aniela Włodkowa w telewizyjnym Niespotykanie spokojny człowiek (1975)

Każda z tych postaci pokazywała nie tylko wszechstronność Hanin, ale także jej talent do tworzenia silnych i zapadających w pamięć kreacji. Czy nie zastanawia Was, jak łatwo potrafiła przechodzić od dramatycznych ról do komediowych? To prawdziwa sztuka!

Życie prywatne Ryszardy Hanin

Choć była osobą znaną z ekranu i sceny, Ryszarda Hanin strzegła swojej prywatności jak prawdziwy skarb. Pochodziła z dobrze sytuowanej lwowskiej rodziny żydowskiej, ale przez wiele lat ukrywała swoje pochodzenie i trudne doświadczenia wojenne – to była dla niej forma ochrony przed światem, który potrafił być okrutny. Podczas okupacji była żoną pisarza Leona Pasternaka, lecz to małżeństwo zakończyło się rozwodem. Po wojnie związana była z aktorem Janem Świderskim, a później przez niemal dwie dekady z Janem Matyjaszkiewiczem, którego poślubiła pod koniec lat 60. Choć ich związek nie przypominał tradycyjnego małżeństwa, łączyła ich trwała więź.

Pomimo artystycznych sukcesów Hanin zmagała się z uczuciem samotności oraz wewnętrznym niepokojem – echo wojennych traum i osobistych rozczarowań nie dawało o sobie zapomnieć. W czasie wojny angażowała się społecznie jako spikerka Rozgłośni Polskiej Związku Patriotów Polskich oraz twórczo w teatrze wojskowym. To pokazuje, jak wielką siłę i odwagę miała, choć sama często skrywała się w cieniu swojej pracy.

Najważniejsze nagrody i wyróżnienia Ryszardy Hanin

Jej talent doceniono niejednokrotnie – otrzymała m.in.:

  • Nagrodę ministra oświaty za rolę Ariela w sztuce Burza (1947)
  • Złote Grono oraz Złote Kaczki za film Drzwi w murze (1974)
  • Krzyż Kawalerski i Oficerski Order Odrodzenia Polski
  • Złoty Krzyż Zasługi
  • Nagrodę Komitetu do Spraw Radia i Telewizji za osiągnięcia w telewizji

Co więcej, przez ponad czterdzieści lat była wykładowczynią na Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, kształcąc kolejne pokolenia aktorów. Wyobraźcie sobie tę inspirację, jaką dawała młodym adeptom sztuki aktorskiej!

Ciekawostki o Ryszardzie Hanin – życie poza sceną

Czy wiecie, że Ryszarda Hanin nigdy nie posługiwała się swoim prawdziwym imieniem i celowo ukrywała żydowskie pochodzenie? Po doświadczeniach wojennych traktowała to jako sposób na ochronę swojej prywatności. Jej charakterystyczny, głęboki głos i perfekcyjna mimika sprawiały, że trudno ją było pomylić z innymi aktorkami tamtych czasów. Była surowa, ale sprawiedliwa jako pedagog – lubiła wymagać, ale też szczerze wspierać swoich uczniów. Jak myślicie, czy łatwo byłoby pracować pod taką ręką?

Co więcej, mimo wielu propozycji zagranicznych zdecydowała się pozostać wierna polskiej scenie i kinu, angażując się aktywnie w rozwój kultury zarówno w kraju, jak i na arenie międzynarodowej. To dowód nie tylko na jej talent, ale też na ogromną lojalność wobec rodzimej sztuki. A Ty, czy znasz inne takie postaci, które całe życie poświęciły jednej kulturze?

Filmografia

Filmy

  • Jeszcze tylko ten las, 1991
  • Janka, 1990
  • Deja vu, 1989
  • Bliskie spotkania z wesołym diabłem, 1988
  • Inna wyspa, 1986
  • Rośliny trujące, 1985
  • Jeździec na ogniu, 1985
  • Kobieta z prowincji, 1984
  • Umarłem, aby żyć, 1984
  • Wedle wyroków twoich..., 1983
  • Seksmisja, 1983
  • Śpiewy po rosie, 1982
  • Coś się kończy, 1982
  • Errata, czyli sceny pokutne w nowych osiedlach, 1981
  • Ryś, 1981
  • Biłek, 1981
  • Panienki, 1980
  • Gwiazdy poranne, 1979
  • Płomienie, 1978
  • Zlaté časy, 1978
  • Über sieben Brücken mußt du geh'n, 1978
  • Zofia, 1976
  • Przepłyniesz rzekę, 1976
  • Niespotykanie spokojny człowiek, 1975
  • Noce i dnie, 1975
  • Teatr tamtych lat, 1975
  • Zapamiętaj imię swoje, 1974
  • Gra, 1974
  • Drzwi w murze, 1973
  • Ciemna rzeka, 1973
  • Opowieść, 1972
  • Brylanty pani Zuzy, 1971
  • Antek, 1971
  • Przystań, 1970
  • Romantyczni, 1970
  • Urszula, 1970
  • Album polski, 1970
  • Nowy, 1969
  • Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię, 1969
  • Długa noc, 1967
  • Stajnia na Salvatorze, 1967
  • Julia, Anna, Genowefa..., 1967
  • Bariera, 1966
  • Mistrz, 1966
  • Don Gabriel, 1966
  • Niekochana, 1965
  • Sam pośród miasta, 1965
  • Córeczka, 1965
  • Głos ma prokurator, 1965
  • Nieznany, 1964
  • Ubranie prawie nowe, 1963
  • Między brzegami, 1962
  • Rafał z lasu, 1949
  • Ostatni etap, 1947
  • Nawrócony, 1947
  • Dwie godziny, 1946

Seriale

Miniseriale

  • Żywot człowieka rozbrojonego, 1993
  • Przyjaciele wesołego diabła, 1988 - 1989
  • Rzeka kłamstwa, 1987
  • Żołnierze wolności (Soldaty svobody), 1977
  • Kolumbowie, 1970
  • Podziemny front, 1965

Ten artykuł napisaliśmy z pomocą sztucznej inteligencji.

Powiązane filmy

Deja vu
Ryś
Noce i dnie
Udostępnij